تصاویری از خانه های ارواح در مصر باستان
به گزارش تاورنا، فقرای مصری نمی توانستند برای مردگانشان مقبره های بزرگی بسازند یا آن ها را مومیایی نمایند، اما به هر حال آن ها هم راه هایی برای جاودانه کردن مردگان داشتند.
خبرنگاران | اشراف و ثروتمندان مصر باستان می توانستند هزینۀ مومیایی اجساد مردگانشان را بپردازند یا برای آن ها مقبره های مخصوص بسازند و پیشکش های گرانقیمت در قبرهایشان بگذارند؛ این ها همگی راه هایی بودند برای اینکه مردگان در زندگی بعد از مرگ نیز از رفاه و آسایش برخوردار باشند.
به گزارش خبرنگاران ؛ مردم فقیر مصر هیچ یک از این امکانات را نداشتند، اما در عین حال آن ها هم می خواستند که برای زندگی بعد از مرگ دستشان خالی نباشد و بتوانند از جاودانگی و آسایش در آن جهان بهره مند شوند. به همین دلیل بود که آن ها نیز اشیاء خاصی برای قرار دادن در مقبره های مردگانشان تهیه می کردند؛ مقبره هایی که معمولا چیزی جز گودال هایی خیلی ساده در بیابان نبودند.
نمونه ای از اشیائی که فقرا در گور های مردگان می گذاشتند خانه های ارواح بودند. خانۀ روح در واقع مدل سفالی کوچکی از یک خانۀ واقعی بود که به باور مصری ها می توانست برای شخص متوفی خانه ای برای زندگی در جهانی بعد از مرگ فراهم کند. این مدل ها معمولا به شکل خانه های سادۀ روستایی ساخته می شدند و در حیاط آن ها پیشکش هایی مثل نان، گوشت، میوه و سبزی قرار داده می شد تا خانۀ بعد از مرگ همۀ ملزومات زندگی را نیز داشته باشد!
قدمت خانه های ارواح به سلسله های دوازدهم و سیزدهم پادشاهی مصر یعنی تا حدود 4 هزار سال قبل نیز می رسد. ارتفاع و طول و عرض این خانه های کوچک گِلی معمولا حدود 40 تا 50 سانتیمتر است. نمونه های مختلفی از خانه های ارواح در حال حاضر در موزه های مختلف جهان نگه داری می شوند. نخستین بار یک مصرشناس انگلیسی به نام ویلیام فلندرز پتری نمونه هایی از این خانه ها را در منطقه ریفه در مصر میانی کشف کرد.
یکی از جنبه های جالب این یافته های باستانی این است که باستان شناسان و محققان می توانند با آنالیز آن ها تا حدی به شکل خانه های واقعی مردم عادی در مصر باستان و تفاوت آ ن ها با خانه های اشرافی پی ببرند. خانه های ثروتمندان معمولا ویلا هایی ساخته شده از سنگ با اتاق های متعدد بودند که سقف و دیوارهایشان گچ کاری شده و با انواع نقش برجسته ها و نقاشی ها نیز تزئین شده بودند. اما خانه های فقرا دیوار هایی خشتی و سقف هایی از جنس تنۀ نخل داشتند و کف آن ها با حصیر پوشانده شده بود.
منبع: فرادید