خطر تغییرات اقلیمی در کمین میراث جهانی یونسکو - تاورنا

با توجه به مطالعات اخیری که از طریق محققان دانشگاه کیل در آلمان منتشر شده است، اگر سطح آب های دریای مدیترانه تا 100 آینده با سرعت کنونی افزایش یابد، 49 منطقه میراث جهانی یونسکو واقع در امتداد سواحل مدیترانه در معرض خطر سیل یا فرسایش قرار می گیرند.

در واقع این مطالعات نشان می دهد که تا 100 سال آینده از 49 منطقه یونسکو واقع در نزدیکی یا امتداد دریای مدیترانه، 7 اثر در معرض خطر سیل و 42 اثر در معرض خطر فرسایش قرار دارند.

ونیز به ویژه پس از طوفانی که در ماه اکتبر پشت سر گذاشت، یکی از آسیب پذیرترین منطقه ها محسوب می شود. پس از این طوفان سه چهارم شهر در سیلابی با عمق 1/5 متر فرورفت که این مسئله در 10 سال اخیر بی سابقه بوده است. بااین حال، چندین منطقه دیگر میراث جهانی یونسکو واقع در شمال دریای آدریاتیک نیز در معرض خطر شدید قرار دارند؛ این آثار، منطقه باستان شناسی و کلیسای آکویلیا (basilica of Aquileia)، موزاییک های مسیحیت اولیه و ابنیه های تاریخی راونا (monuments of Ravenna)، شهر رنسانس فرارا (Renaissance city of Ferrara) و دلتای پو (Po Delta) را شامل می شود.

بر اساس این مطالعات، منطقه بعدی که در معرض خطر جدی واقع شده است، ساحل کرواسی است. میراث جهانی یونسکو که در این منطقه ممکن است آسیب ببیند یا ویران شود، کلیسای جامع مریم مقدس (Euphrasian Basilica) به جامانده از قرن 6 میلادی واقع در شهر پرچ در ساحل شمالی کرواسی است؛ اگرچه این کلیسا به معروفیت شهر قدیمی دوبرونیک (Dubrovniks Old City) نیست، اما موزاییک های بیزانسی موجود در آن از نمونه های برجسته هنر مذهبی در این منطقه هستند. شهر دوبرونیک نیز در معرض خطر جدی واقع شده است، ولی در رتبه های بعد از کلیسای جامع مریم مقدس قرار می گیرد.

با اینکه ایتالیا، کرواسی و یونان بیشترین منطقه ها درخطر را شامل می شوند، اما منطقه ها تحت تأثیر این پدیده محدود به اروپا نیست. در شمال آفریقا، ساحل تونس از جمله محله مدینه تونس (Medina of Tunis) و منطقه باستان شناسی کارتاژ (archaeological sites of Carthage) و همچنین منطقه باستان شناسی صبراته (archaeological site of Sabratha) واقع در لیبی در معرض خطر سیلاب و تخریب قرار دارند.

از میان منطقه ها مذکور، صبراته تنها منطقه ای است که پیش ازاین به طور رسمی به فهرست میراث جهانی در معرض خطر یونسکو اضافه شده است. اگرچه یونسکو این منطقه را در سال 2016 به دلیل جنگ داخلی لیبی به فهرست اضافه کرد و نه به خاطر تهدیدات ناشی از تغییرات اقلیمی.

دانشمندان دانشگاه کیل برای رسیدن به این نتیجه گیری، از تمام منطقه ها میراث جهانی که سیلابی با 10 متر یا کمتر از سطح دریا داشتند، نقشه برداری کردند؛ سپس اطلاعاتی درباره تاریخچه وقوع طوفان در تمام 49 منطقه را جمع آوری کردند. بعد از این مراحل، آن ها چهار طرح متفاوت برای تغییرات سطح دریا تا سال 2100 در هر منطقه میراث جهانی به ثبت رساندند. سه طرح از این چهار طرح از طریق مجمع بین المللی تغییرات اقلیمی ثبت شده است.

در حالی که به بیان روزنامه هنری، می توان برخی از سازه ها را برای مقابله با آسیب در برابر سیل و فرسایش جابه جا کرد؛ مانند مجموعه معبد ابو سمبل (Abu Simbel temple complex) در مصر که در دهه 1960 برای محافظت در برابر طغیان رود نیل جابه جا شد؛ اما نمی توان منطقه ها و شهرهای باستانی را جابه جا کرد. در حال حاضر یونسکو بخش مربوط به تغییرات اقلیمی را برای پیشگیری و کاهش آسیب منطقه ها میراث جهانی به کتاب راهنمای خود اضافه کرده است.