از سفر با تور پاتایا لذت ببرید.

در این سفر پدر،مادر ،برادر و دوتا از دوستامون من و همسرم رو همراهی کردن و جمعا 7 نفر بودیم. قبل سفر طبق معمول همه سفرها مشغول وبگردی و سفرنامه خوندن بودم و جمع آوری اطلاعات بیشتر.البته این رو هم بگم که ما تقریبا شش ماه قبل یعنی در فروردین 94 هم به تایلند سفر نموده بودیم و انقدر خوش گذشته بود که نتوستیم برای سفر بعد مقصد دیگری رو انتخاب کنیم و ترجیح دادیم دوباره به تایلند بریم و جاهایی که دفعه قبل فرصت نشده بود ببینیم رو ببینیم.

این بار تصمیم بر این شد که برنامه سفر رو برای 10 روز بچینیم و به ترتیب اول به پوکت بعد به بانکوک و در آخر به پاتایا بریم و در هر شهر هم 3 شب بمونیم. با تحقیقات زیادی که انجام شد و قیمت دریافت از آژانس های مختلف آژانس الفبای سفر را انتخاب کردیم .

تور رو با قیمت نفری 3890000 با پرواز عمان ایر از آژانس خریداری کردیم و ثانیه شماری می کردیم برای رفتن و پایان روز هیجان انگیز سفر فرا رسید و ما از ساری به سمت تهران حرکت کردیم و حدودا ساعت 4 عصر فرودگاه بودیم.

تشریفات فرودگاهی رو انجام دادیم و ساعت 5:50 دقیقه بدون تاخیر به سمت مسقط پرواز انجام شد. هواپیمای تهران مسقط به نظرم کیفیت قابل قبولی داشت با مهماندارانی خوش رو و مودب. این پرواز دو ساعت طول کشید و دو بار هم در این مدت ازمون پزیرایی شد و در ساعت 20:55 به وقت عمان به فرودگاه زیبای مسقط رسیدیم.

هواپیمای تهران به مسقط

فرودگاه مسقط

پروازمون به سمت بانکوک ساعت 22:25 بود که این پرواز هم بدون تاخیر انجام شد. هواپیمای مسقط به بانکوک کیفیت بسیار بهتری داشت با جایگاه های راحت تر و فضای بیشتر . جلوی هر جایگاه هم مانیتوری بود که میشد از بین چندین فیلم، کارتون و بازی یکی رو برای سرگرمی انتخاب کرد و چندتا فیلم 2015 هم بود مثل انیمیشن Shaun The Sheep و فیلم Ant Man پس با وجود این امکانات زمان 5 ساعت و نیم پرواز به سرعت می گذشت.

در طول این پرواز هم چندبار با انواع نوشیدنی و غذا ازمون پذیرایی شد. برای هر نفر بالشت، پتو،هدفن و کیف کوچکی که حاوی مسواک ،خمیردندان و جوراب بود روی جایگاه گذاشته بودن. همه چیز به نظر عالی می رسید تا اینکه متوجه شدیم ردیف جایگاه هر کدوم از ما با هم فرق می کنه و هیچکدوممون نمی تونیم کنار هم بشینیم حتی من و همسرم 5 ردیف با هم فاصله داشتیم!!!!!

با اینکه در فرودگاه تهران تاکید نموده بودیم که حتما همه کنار هم باشیم اونام میگفتن باشه حتما!! ماهم به حرفشون اعتماد کردیم و شماره جایگاه هامونو چک نکردیم. البته بعد فهمیدیم که همه مسافرای ایرانی همین مشکل رو دارن و هیچ کسی کنار همسفرش ننشست که این خیلی بد بود.

هواپیمای مسقط به بانکوک

خلاصه ساعت 8 صبح به وقت بانکوک به فرودگاه سووارنابومی رسیدیم. بعد از تحویل دریافت چمدون هامون رفتیم تا لیدرمون رو پیدا کنیم. (چمدون ها رو تهران تحویل دادیم و بانکوک تحویل گرفتیم) خانوم محجبه تایلندی که فارسی هم بلد بود با تابلویی که روش نوشته بود Green World رو دیدیم و رفتیم پیشش تا سیم کارت هامون و بلیط داخلیمون به پوکت رو ازش بگیریم.

پروازمون به پوکت ساعت 11:30 بود و در فرودگاه دیگری در بانکوک انجام میشد. فرودگاه کوچک و شلوغی بود که اصلا زرق و برق فرودگاه سووارنابومی رو نداشت. پروازمون با ایر لاین Nok Air بود. اون خانوم محجبه تایلندی که گفتم روی ووچر هتلمون شماره پروازمون رو نوشته بود. ووچر رو به مسئول نوک ایر نشون دادم و کارت پروازمونو گرفتم و این دفعه دیگه شماره جایگاه ها رو چک کردم که همه کنار هم باشه.

پرواز پوکت هم بدون تاخیر انجام شد و بعد از 1 ساعت و 10 دقیقه به جزیره زیبای پوکت رسیدیم. فرودگاه پوکت به نظرم یه چیزی تو مایه های فرودگاه امام خمینی تهران بود.

جزیره پوکت

با ون شرکت گرین ورلد به سمت هتلمون یعنی هتل Thavorn Beach Village حرکت کردیم و فکر می کنم حدود 1 ساعت تو راه بودیم.

فرودگاه پوکت در شمال جزیره قرار داره که مسطح ترین قسمت جزیره هست و سواحل معروف و بیشتر هتل های پوکت در جنوب واقع شدند. هتل ما هم در ساحل کامالا بود. قبل از رفتن من حسابی تو سایت های booking و Tripadviser در خصوص هتل ها تحقیق کردم و هتلی که احتیاجمون رو برآورده کنه انتخاب کردم. به نظرم انتخاب بهترین هتل به احتیاج آدمها بستگی داره و ما هم می خواستیم که در کنار ارائه خدمات خوب هتلمون بزرگ باشه، فضای سبز بزرگی داشته باشه و همچنین داشتن استخر بزرگ و ساحل اختصاصی هم برامون شرط بود و صد البته سایز و ویو اتاق ها.

این هتل تمام احتیاج ما رو برآورده میکرد پس بهترین انتخاب بود. البته از ساحل پتونگ که معروفترین و شلوغ ترین ساحل پوکت هست فاصله داشت که برای ما اهمیتی نداشت. وقتی به هتل رسیدیم یه نفس راحت کشیدم و واقعا شاد شدم از انتخابم ولی نارحت شدم که چرا فقط 3 روز اینجا می مونیم که واقعا هم کم بود.

عکس ها به خوبی زیبایی این هتل رو نشون میدن و واقعا احساس می کنید که اینجا خود بهشت.

هتل تاورن بیچ

اتاقی که برامون رزرو نموده بودن در بالاترین قسمت هتل بود که روی تراسش جکوزی هم داشت. اولش شاد شدم که اتاقمون این هست چون تو بوکینگ دیده بودم که قیمتش از اتاقای کنار استخر بیشتر بود پس فکر میکردم که حتما باید بهتر باشه.

برای رفتن به اتاق های بالا باید سوار یه جور وسیله نقلیه که اسمش cable car بود میشدیم که تقریبا با سرعت حلزون حرکت می کرد که از همون جا یواش یواش داشتم نا امید میشدم ، به اتاقها که رسیدیم دیدم 2 تا از اتاق ها ویو خوبی داره ولی اتاق من و همسرم اصلا یعنی از تراس اتاقمون فقط دیوار ویلای روبرویی معلوم بود، فقط یه دیوار سفید نه منظره!!!!!

ویو اتاق های بالا (این ویو خوبش بود)

این شد که زود برگشتم به رسپشن و گفتم که اتاقمون باید عوض بشه اونام گفتن برای اتاق کنار استخر باید شبی 1500 بات بیشتر بدین. بعد از مشورت با همراهان تصمیم گرفتیم که همین کارو بکنیم. باهاشون کلی چونه زدم و قبول کردن که به ازای هر اتاق شبی 1000 بات بگیرن. البته بعد از تحویل دریافت اتاق های کنار استخر واقعا از انتخابمون شاد شدیم چون واقعا عالی بود.

از تراس اتاقمون میتونستیم راحت بریم تو استخر که واقعا لذت بخش بودو ویو بهتری هم داشت. زود وسایلمون رو جابه جا کردیم و رفتیم تو استخر و بعد از تقریبا 1 روز و نصف که تو راه بودیم حسابی بهمون خوش گذشت.

استخر تمیز و خلوت بود و بسیار بزرگ با ویو فوق العاده بعد هم رفتیم ساحل هتل و کمی تو دریا شنا کردیم که واقعا تمیز بود البته مرجانی بود که باید حسابی مراقب پاهاتون باشید. جلیقه نجات و عینک مخصوص اسنورکلینگ هم می تونستیم از هتل به قیمت 150 بات کرایه کنیم.

بعد از استراحت 1 ساعت همه آماده شدیم برای رفتن به مرکز شهر چون روز اول بود و از قیمت کرایه تاکسی خبری نداشتیم از تاکسی کنار هتل استفاده کردیم که ازمون 500 بات گرفت که واقعا زیاد بود. می دونستیم زیاد ولی چاره ای نداشتیم.

البته هتل شاتل رایگان به مرکز شهر داشت ولی زمان بندی خوبی نداشت ساعت 15:30 و 21:30 که ما شب های بعد از شاتل دومی استفاده کردیم و برای برگشت هم با توک توک که از توک توک های بانکوک بزرگتر بودن استفاده می کریدم و با 200 بات برمی گشتیم هتل.

شب اول رفتیم بانگلارود که واکینگ استریت پوکت هست و همون جا در برگر گینگ یه شام خوشمزه خوردیم و از روبروی مرکز خرید جانگ سیلوون تور فردامون که قرار بود جزیره فی فی باشه رو به قیمت نفری 1400 بات خریدیم.

صبح روز دوم برای صبحانه رفتیم و صبحانه عالی هتل رو خوردیم که نکته جالبش وجود پنیر خودمون بود که من تو هتل های دیگه تایلند ندیده بودم. صبحانه واقعا عالی بود و هرچی که می خواستی بود ،انواع نان ،شیرینی، میوه ،چندین مدل غذا ، سالاد ، پنکیک ،املت فرانسوی که همون موقع طبخ میشد و 4 نوع آبمیوه طبیعی و ...

صبحانه هتل

ساعت 7:30 درست سر ساعت اومدن دنبالمون با یه ون تمیز که حسابی هم خنک بود و رفتیم تا سوار قایق بشیم. ما قایق پر سرعت رو انتخاب کردیم که به نظرم بهترین انتخاب بود. اگه کشتی کروز رو انتخاب می کردیم فقط به جزیره فی فی می رفت و توقف دیگری نداشت ولی قایق چندجا توقف میکرد. البته قیمت کروز ارزون تر بود. نفری 900 بات.

قایق تندرو

تور لیدر 1 پسر تایلندی بود که انگلیسی هم صحبت می کرد و خیلی هم زیاد حرف میزد طوری که همه از دستش کلافه شده بودن.

کلی برامون راجع به تور شرح داد که از کجا آغاز میشه و کجا تموم میشه و گفت باید کفش مخصوص کرایه کنین چون قسمتی که قرار برای اسنورکلینگ بریم خارپشت دریایی داره که اگه پاتون بهش بخوره نیشتون میزنه و ما هم به قیمت 100 بات کفشا رو کرایه کردیم.

نمیشه گفت این کفشا امنیت پاهاتون رو تامین میکنه چون فقط کف پا پوشیده میشه نه قسمت های دیگه و یکی از همسفرامون تو این تور که چینی بود ساق پاش رو خارپشت نیش زده بود که به نظر درد ناکم بود. ولی این کفشا یاریتون میکنه راحتتر شنا کنین مخصوصا کسانی که مثل من شنا حرفه ای بلد نیستن و مطمئنا دریافتش بهتر از ندریافتش هست.

خلاصه بعد از شرحات جانی(آقای پرحرف تایلندی) سوار قایق شدیم و به راه افتادیم. قایق سواری به این شکل برای من که اولین بارم بود خیلی عالی بود. کل راستا رو روی جایگاه ایستاده بودم و منظره هارو نگاه می کردم که البته از شانس بدمون زمان بودن ما در پوکت همزمان با آتش سوزی جنگل های اندونزی بود و دود ناشی از آتش سوزی تا اونجا هم اومده بود و همه جا رو به گونه ای مه گرفته و تار نموده بود ولی باز هم برای من زیبا بود.

اولین توقف ما در جزیره میمون ها بود که جانی اجازه پیاده شدن از قایق رو نداد و گفت اونها خطرناکند و روز قبل سر یکی از مسافر ها رو گاز دریافتد. ما هم پیاده نشدیم و فقط ازشون عکس گرفتیم.

جزیره میمون ها

بعد به سمت جزیره فی فی رفتیم که جانی گفت اول نهار می خوریم و بعد به خلیج مایا میریم چون قبل از نهار اونجا خیلی شلوغه. جایی در نزدیکی جزیره فی فی توقف کردند و به همه جلیقه نجات و عینک مخصوص اسنورکلینگ دادند و همه از قایق رفتیم تو آب و مشغول دیدن ماهی های زیبا و مرجان های بی نظیر شدیم.

خارپشت دریایی

این بخش به نظرم بهترین قسمت تور بود چون برامون تازگی داشت و اولین بار بود که تجربش می کردیم. من اولش می ترسیدم چون شنا بلد نیستم ولی بعد دیدم با یاری جلیقه و اون کفشای غواصی خیلی راحت می تونم شنا کنم و همه قسمتها رو ببینم.

بعد از نیم ساعت زمان که برای اسنورکلینگ بهمون داده بودند به سمت جزیره رفتیم و در یکی از رستورانها غذا خوردیم که شامل پاستا ،برنج، نوعی ماهی و مرغ سرخ شده بود. برای نوشیدنی هم فقط آب. بعد از حدود 1 ساعت به سمت مایا بی به راه افتادیم و اونجا هم 1 ساعت زمان برای شنا ،آفتاب دریافت و استراحت داشتیم. مایا بی واقعا زیباست و نمیشه ازش دل کند.

غار وایکینگ ها

توقف آخر در جزیره کای بود که اینجا هم 1 ساعت زمان داشتیم. اینجا ازمون با میوه که شامل آناناس و هندوانه خنک بود پذیرایی شد. اگه می خواستید از تخت ها و جایگاه های کنار ساحل بهره ببرید باید کرایش می کردین که گرون هم بود 150 تا 200 بات برای هر جایگاه. چندین رستوران هم هست که می تونید نوشیدنی یا غذا بخرید. ما با خودمون آبمیوه خوراکی و کلی آجیل برده بودیم و حسابی بهمون چسبید. تقریبا ساعت 5 غروب بود که برگشتیم همون جایی که سوار قایق شدیم و با همون ماشینی که اومده بودیم به هتلمون برگشتیم.

بعد از استراحت ساعت 21:30 با شاتل رایگان هتل رفتیم بانگلا رود شام خوردیم و از جای قبلی برای فردا تور جزیره کای نوک رو خریدیم که 1 تور نصف روز بود از ساعت 11:30 تا 5 عصر.

انقدر اسنورکلینگ برامون جالب بود که خواستیم روز بعد توری بگیریم که زمان زیادی برای اسنورکلینگ داشته باشه و تور جزیره کای نوک بهترین گزینه بود. این تور رو نفری 900 بات با تخفیف خریدیم. قیمت اولی که داده بودند 1200 بات بود.

صبح روز سوم در پوکت رو در هتل گذروندیم و کلی عکس گرفتیم تا ساعت 11 شد و رفتیم لابی و دیدیم ماشین تور اومده دنبالمون. خوبیه این که 7 نفر بودیم این بود که ماشین زود پر میشد و دیگه مارو از این هتل تا اون هتل برای دریافت مسافر نمی بردن.

این تور هم قرار بود با قایق پرسرعت بریم البته این قایق کوچکتر از قبلیه بود . از ساحل تا جزیره حدود 1 ربع راه بود و خیلی زود رسیدیم و بهمون 1 ساعت زمان دادند.

کلا 3 توقف در 3 جزیره داشتیم و هر کدام 1 ساعت. و در راه یکی از این جزیره ها هم در جایی که عمق 2-3 متری داشت برای اسنورکلینگ توقف کردند که پر از خارپشت دریایی بود و به نظرم جای خطرناکی بود چون تیغ خارپشت ها خیلی بلند بود و ممکن بود نیشمون بزنند. ولی واقعا زیباترین جایی بود که برای اسنورکلینگ رفتیم، واقعا بکر و زیبا بود.

جزیره کای نوک

این تور هم ساعت 5 تموم شد و برگشتیم هتل و طبق معمول شبهای قبل با شاتل هتل رفتیم پتونگ و تا دیر وقت تو خیابونها گشتیم چون شب آخرمون تو پوکت بود و همه ناراحت بودیم که چرا بیشتر نمی مونیم.تورهای دیگری که در پوکت می تونین ازشون استفاده کنین همونطوری که می دونید جزیره جیمز باند، رافتینگ و فانتاسی شو هست که معروفترینشون هستند. ما جیمز باند و نرفتیم و ترجیح دادیم 1 جزیره رو انتخاب کنیم . رافتینگ هم تو چندتا سایت خونده بودم که خطرناک هست و ایمنی نداره و یک هفته قبل از اینکه ما بریم 2 تا ایرانی اونجا دست و پاشون شکسته بود، بنابراین ما هم نرفتیم.

فانتاسی شو هم دوستامون قبلا رفته بودند و میگفتن چیز خاصی نداره و ما هم که قرار بود به پاتایا بریم چیزی شبیه به این رو قرار بود اونجا ببینیم.

صبح روز چهارم ساعت 10 اومدن دنبالمون و رفتیم به سمت فرودگاه پوکت. پروازمون هم ساعت 13:10 بود به سمت بانکوک. همه ناراحت بودیم که داریم از بهشت پوکت میریم ،مخصوصا هتلمون که واقعا بی نظیر بود.

نقد و آنالیز هتل Thavorn Beach Village

مزایا

فضای سبز بسیار بزرگ هتل که تو سایت هتل خوندم که این هتل در باغی به وسعت 25 هکتار قرار گرفته. گلکاری ها و درخت ها و مجسمه های بسیار زیبایی در این باغ بود که همشون جون میدادند برای عکاسی.

ساحل اختصاصی مرجانی بسیار تمیز و وجود تخت های بزرگ کنار ساحل که برای استراحت میتونستید ازشون استفاده کنین مخصوصا شب ها که نسیم خنکی از سمت دریا می وزید.جای جای این هتل دیدنی هست که حتی ما هر روز عروس دامادها رو می دیدیم که برای عکاسی به این هتل می اومدند.

جایی که این هتل قرار گرفته سالها پیش قسمتی از دریا بوده و در زمان ساخت هتل و حفاری هایی که صورت گرفته صدف ها و مرجان های غولپیکر چند میلیون ساله کشف شده که همشون رو شما می تونید در قسمت های مختلف هتل ببینید.

اتاق های بزرگ و جادار و بسیار تمیز که همه اونها بالکن داشتند. کوچکترین اتاق هتل 40 متر مربع هست.

پرسنل بسیار مودب که هروقت می دیدنمون بهمون احترام میگذاشتن و هر کاری از دستشون بر می اومد برای رضایت مهمانهای هتل انجام می دادند.

معایب

تنها ایرادی که میشه از این هتل گرفت دور بودنش از مرکز شهر و تفریحاتش هست. و در کنار هتل هیچ چیزی وجود نداره حتی 1 سوپرمارکت.

کیفیت و تنوع غذا 9

تمیزی و زیبایی هتل و اتاق ها 10

عملکرد کارکنان 10

تفریحات و امکانات هتل 10

منطقه و دسترسی 8

ارزش قیمت به نسبت خدمات 10

بانکوک

مقصد دوم ما بانکوک بود که بازهم با پرواز نوک ایر از پوکت به بانکوک رفتیم که به نظرم اصلا پرواز خوبی نیست و به راحتی میشه فهمید که ارزونترین پرواز. حتی پذیرایی خوبی هم ازتون نمیشه.

1چیزی مثل پیراشکی بسیار تند بهمون دادند که اندازه کف دست بود و آب. خلاصه ساعت حدودا 3 بود که رسیدیم بانکوک و ترانسفر به هتلمون که Prince Palace بود انجام شد و حدودا 1 ساعت در راه بودیم لیدرمون تو لابی منتظر بود که کارای چک این رو انجام بده.

ازمون پرسید می خواین تو کدوم ساختمون باشید (این هتل 3 تاور داره A,B,C که تاور C بهترین اتاق ها رو داره) و گفت که فقط اتاق های تاور B دستشویی هاش شلنگ داره ماهم گفتیم باشه همون B خوبه. چک این رو انجام دادند و ماهم رفتیم سمت اتاقامون که تو طبقه 19 تاور B بود. در اتاقا که باز شد چشمتون روز بد نبینه دیدیم 1 لونه موش محقرانست نه اتاق 1 هتل 4 ستاره که البته ناگفته نماند که برخی آژانس ها جای 5ستاره هم غالبش می نمایند.

کهنه ترین وسایلی که فکرشو بکنید تو این اتاقا بود حتی 1 کاغذ دیواری نداشت. تختاش هم توین بود نه دبل. مخصوصا واسه ما که از هتل به اون خوبی که تو پوکت داشتیم حالا اومده بودیم تو این اتاقای داغون واقعا تحملش سخت بود.

من زود برگشتم لابی که اتاقامونو عوض کنم به مسئول رسپش گفتم که تاورمون رو عوض کنه اونم گفت که همه تاورها پر هستند و فقط همین اتاق ها رو دارن!!!!!!!! اونوقت من مونده بودم که چرا لیدر ازمون پرسیده کدوم تاور و می خواین؟؟؟؟؟؟؟؟!! اگرم می خواستیم اتاقمون رو آپ گرید کنیم باید برای هر اتاق شبی 1000 بت می دادیم که به نظرمون نمی ارزید پس مجبور شدیم همین اتاق ها رو قبول کنیم.

هتل پرینس پالاس

چون وقتمون خیلی کم بود وسایلمون رو جابه جا کردیم و زدیم بیرون. برای رفت و آمد بهترین وسیله نقلیه که میشه استفاده کرد Boat Taxi یا تاکسی قایقی هست البته برای کسانی که تو این هتل هستند چون دقیقا کنار یکی از کانال های آب قرار داره.

برای رفتن به منطقه پتنام باید قایق هایی که سمت چپ میرن رو سوار شید و 3 تا ایستگاه بعد پیاده شید و برای رفتن به MBK دو ایستگاه بعد. کرایه برای هر نفر به هر راستای که برید 9 بات هست که واقعا ارزون هست.

همونطوری که اول سفرنامه گفتم ما برای بار دوم بود که به تایلند سفر کردیم و بار اول جاهای دیدنی بانکوک رو دیده بودیم و این بار هدف از بانکوک فقط خرید بود. پس ابتدا اطلاعات مختصری راجع به دیدنی های بانکوک که تجربه سفر اول بود رو براتون می نویسم .

بانکوک همونطوری که می دونید جذابیت های دیدنی زیادی داره و جاهایی که ما دفعه قبل رفته بودیم عبارت بودند از سیام پارک، گراند پالاس و سافاری ورلد. کسانی که اهل سفرنامه خوندن باشن مطمئنن می دونند که نباید از تور لیدرهای ایرانی تور بخرند.

قیمتی که لیدر ایرانی برای سافاری و سیام پارک داده بود نفری 1450 بات بود ولی ما از آژانس های تایلندی نفری 950 بات خریدم اونم با ترانسفر پرایوت که هروقت که ما می خواستیم دنبالمون می اومد نه اینکه با ون یا اوتوبوس بیان دنبالمون و 2 ساعت تو شهر از این هتل به اون هتل بریم و هر ساعتی که اونها گفتن برگردیم هتل.

بهترین جاهایی که شما می تونید تو بانکوک براش برنامه ریزی کنید به نظرم همین 3 جا هست البته شنیدم شهر آیوتایا که نزدیک بانکوک هست و پایتخت قدیمی تایلند بوده هم ارزش دیدن داره که فکر می کنم کسانی که 1 هفته بانکوک می مونند وقت نمایند که برن.

البته شام خوردن تو بلند ترین برج بانکوک که آرم BMW روش هست هم به نظرم جالب بود که تور لیدر قیمت 780 بات داده بود و ما پرسیدیم دیدیم اگه خودتون با تاکسی تا اونجا برید که نهایاتا 100 بات کرایش میشه، از همونجا می تونید با 600 بات از رستوران گردون و شام بوفش بهره ببرید.

و اما تجربیات این سفر که فکر میکنم بیشتر بدرد خانم ها می خوره و برای آقایون خسته نماینده باشه که من پیشاپیش ازشون عذرخواهی می کنم. هتل Prince Palace درست کنار مرکز عمده فروشی Bobaee Tower قرار گرفته که یکی از بهترین و ارزانترین مراکز خرید تایلند هست و شاید بشه بهترین خرید ها رو در این فروشگاه انجام داد.

این فروشگاه از ساعت 6 صبح تا 6 عصر باز هست. اینجا هر چیزی که بخواید پیدا میشه، پوشاک آقایان ،خانومها ،لباس بچه و کیف و کفش. این فروشگاه 6 طبقه هست که هر چی بالاتر میرید قیمت ها ارزونتر میشه و اگه از فروشگاهی 3 چیز بخرید بهتون تخفیف خوبی میدن.

گرونترین چیزی که ما اینجا خریدیم 300 بات بود (البته چمدون و کیف های چرم هم دارن که مسلما قیمت بیشتری دارند ولی از جاهای دیگه تو تایلند ارزونتر هستند ما 1 چمدون بزرگ خریدیم 1700 بات که تو فروشگاههای دیگه 2400 بات می فروختن) البته باید اهل خرید باشید تا بتونین چیزهای خوبی پیدا کنید، انتظار ویترین های شیک که شما راحت بتونید چیزهای خوبی توش پیدا کنید رو نداشته باشید.

4 طبقه اول پوشاک هست طبقه 4 و 5بیشتر پوشاک بچه طبقه 6 کفش که واقعا ارزون و البته با کیفیت هستند. از طبقه 6 وارد یک نیم طبقه میشید که لباسهایی با جنس تریکو بسیار با کیفیت میتونید اونجا پیدا کنید و تاپ ، شلوارک و تی شرت های بسیار ارزون و خوبی دارند. چونه زدن رو هیچوت تو تایلند نباید فراموش کنید.

فروشگاه بعدی MBK هست که معرف حضور همه شما هست مطمئنا. این فروشگاه از ساعت 10 صبح تا 10 شب باز هست. طبقات پایین جنس های برند و طبقات بالاتر مارک های تایلندی که قیمت خوبی دارند رو می تونید پیدا کنید.

کیف و کفش هم دارند که پیشنهاد میکنم نخرید چون من اونجا 1 کیف خریدم با کلی چونه زدن 1100 بات که همون رو تو پاساژ پلاتینیوم داشتن 700 بات. ولی از مغازه هایی که OFF خوردن حتما خرید کنید. طبقه 5 MBK مجموعه رستورهایی هست به نام Food Avenue که هنگام ورود به هر نفر کارت میدن و شما با اون کارت خرید میکنید و هنگام خارج شدن با همون کارت حساب می کنید. اینجا رستورانهایی از ملیت های مختلف مثل مکزیکی، فرانسوی، ایتالیایی، اندونزی و... وجود داره حتی غذای حلال هم دارند و قسمتی برای نوشیدنی و قسمتی هم برای دسر. چیز جالبی که اینجا میبینید ماکت غذاها هست که همه رستوران ها ماکت غذاهاشون رو اونجا گذاشتن و شما از روی ماکت ها غذاتون رو انتخاب می کنید.

ما غذای مکزیک ،حلال، ایتالیایی و اندونزی رو امتحان کردیم که به نظرم مکزیکی از همه خوشمزه تر بود. اگه غذای تند دوست ندارید حتما بگید که غذاتون اسپایسی نباشه.

متوسط قیمت غذاها از 200 بات به بالا هست. برای ما 7 نفر 7 پرس غذا به همراه نوشابه که قیمتش جدا بود (40 بات) 2400 بات شد که به نسبت مک دونالد و کی اف سی گرون شد. ولی می ارزید چون غذای کشورهای دیگه رو امتحان کردیم.

فروشگاه پالادیوم که طبقات زیرین هتل Berkely هست هم جای خوبی برای خرید که از ساعت 8 صبح تا 7 شب باز هست. ما از این پاساژ شلوار کفش ، صندل و بدلیجات خریدیم. پاساژ پلاتینیوم هم که هر چی بخواین توش پیدا میشه. بهترین پوشاک و کیف و کفش رو می تونید از اینجا بخرین که جنساشون واقعا کیفیت عالی دارند و این فروشگاه 100% پیشنهاد میشه. 1 مغازه بدلیجات در طبقه همکف پلاتینیوم فشن مال بود که هر چیزی می خریدی 100 بات بود و واقعا چیز های خوبی داشت و ما کلی خرید کردیم. اینجا هم 8 صبح تا 8 شب باز هست.

مرکز خرید دیگری به نام ترمینال 21 هست که من خیلی راجع بهش تو سایتهای مختلف خونده بودم ولی متاسفانه وقت نشد که سری به اونجا بزنیم. این پاساژ در خیابان سوخومیت قرار داره و جنسهای برند داره که تور لیدرمون میگفت مثل سیام ها هست.

نکته جالب این فروشگاه اینه که هر طبقش رو مثل خیابونهای یک شهر خاص ساختند. شهرهای توکیو، استانبول، لندن و... پس بنظر من ارزش دیدن داره.

چیزی که اصلا نباید تو بانکوک از دستش بدید استریت مارکت هست که شبها ساعت 8 آغاز میشه و خیابونها پر از دست فروش میشه که واقعا چیزهای خیلی خوبی رو میتونید با بهترین قیمت ازشون بخرید. از دستفروشهایی که بیرون پاساژ پارادیوم و پلاتینیوم هستند حتما دیدن کنید.

قیمت 1 سری چیزها که می تونید از اینجا بخرید به این صورته: کفش مردونه 300 تا 400 بات، کفش زنونه 200 تا 350 بات، تی شرت و تاپ خونگی 100 بات، بدلیجات (بیشتر گوشواره و انگشتر) 20 بات، شلوارک مردونه 100 تا 150 بات،شلوار مردونه 300 بات و ... تقریبا گرون ترین چیزی که اینجا می خرید 400 بات هست البته بجز چمدون و یه سری چیزهای چرم .

3 شب بانکوک هم بلاخره تموم شد با یک جهان خرید. دیگه وقت رفتن به پاتایا بود و قرار بود صبح روز هفتم ساعت 12 بیان دنبالمون که به موقع تو لابی حاضر شدیم و چک اوت رو انجام دادیم. وقتی مشغول جمع کردن وسایلمون بودیم من دستم خورد به فنجونی که روی میز بود افتاد زمین و شکست و بخاطر 1 فنجون ازمون 300 بات دریافت. حتما مراقب وسایل اتاقتون باشین که مثل ما ضرر نکنید. البته به قول ما ایروانی ها قضا بلا بود که برطرف شد!!!!!

نقد و آنالیز هتل Prince Palace

مزایا

نزدیکی به مرکز خرید بوبی تاور که درست کنار هتل بود و نزدیکی به تاکسی قایقی که رفت و آمد رو بسیار کم هزینه می کرد. همچنین هرشب بجز شنبه ها و یکشنبه از ساعت 12 تا 4 صبح زیر هتل نایت مارکت هست که می تونید به راحتی به اونجا برید.

آسانسورهای بسیار خوب و پرسرعتی داشت.

لابی بزرگ و قابل قبول بود و دوتا استخر داشت که یکی کنار رستوران و دیگری که بزرگتر هم بود در طبقه 13 قرار داشت.

معایب

دور بودن از منطقه پتنام که واقعا خیلی بهتر از محل قرار دریافت این هتل هست. ترجیحا بهتر هتلی بگیرین که تو منطقه پتنام باشه و در این مورد هتل Berkely پیشنهاد میکنم که دفعه قبل توش اقامت داشتیم و از همه نظر از این هتل بهتر بود.

اتاق های بسیار کوچک و دلگیر با وسایل کهنه.

نداشتن اینترنت. (فقط در لابی هتل در یک قسمت خاص می تونستید از اینترنت بهره ببرید که اون هم هم متعلق به کافی شاپ هتل بود که سرعتش خیلی ضعیف بود و عملا غیر قابل استفاده بود)پرسنل هتل اصلا مودب نبودند مخصوصا اونهایی که در رستوران هتل بودند.

کیفیت و تنوع غذا 8

تمیزی و زیبایی هتل و اتاق ها 7

عملکرد کارکنان 6

تفریحات و امکانات هتل 6

منطقه و دسترسی 8

ارزش قیمت به نسبت خدمات 5

در کل این هتل رو اصلا پیشنهاد نمی کنم و به نظرم بهترین هتل که با همین رنج قیمت می تونید بگیرید Berkely هست که موقعیت مکانی خیلی خوبی داره و از همه نظر بهتر هست. و این نکته رو هم اضافه کنم که بهترین صبحانه در بین هتل های تایلند که تجربشون کردم متعلق به این هتل هست.

بلاخره ساعت 14 بود که به پاتایا رسیدیم و ترانسفر مارو به هتلمون یعنی Centara Grand Mirage Beach برد.

اینجا هم مثل هتل های دیگمون لیدر تو لابی منتظرمون بود. خیلی شلوغ بود و کلی مسافر با ملیت های مختلف منتظر انجام کارهای چک این بودند به طوری که جلوی رسپشن صف بود. حدودا نیم ساعت طول کشید تا کارامون انجام شد و در طی این مدت با ولکلم درینک که موهیتو بسیار خوشمزه ای بود ازمون پذیرایی شد.

چمدونامون رو تحویل دریافتد و به اتاقامون که در طبقه 13 بود بردند. برای استفاده از آسانسور باید کارت اتاق رو در قسمتی زیر شماره طبقات قرار می دادیم و بعد از شنیدن بوق طبقه مورد نظرمون رو انتخاب می کردیم که یکم اذیت نماینده بود به نظرم چون برخی وقتا چندبار باید این کارو می کردی تا چراغ طبقه مورد نظر روشن بشه. خلاصه رفتیم بالا و اتاقامونو تحویل گرفتیم که واقعا اتاقامون حرف نداشت.

زود رفتیم رو بالکن و کلی عکس گرفتیم. واقعا ویو زیبایی داشت هم دریا و جزیره ای که از دور معلوم بود و هم استخر بی نظیر هتل.

بعد از دیدن استخر دیگه نتونستیم تو اتاقامون بمونیم رفتیم تا از استخر و پارک آبی کوچک هتل استفاده کنیم. پارک آبی هتل شامل چند سرسره میشد که دوتاش مخصوص بزرگسال بود و قسمت دیگه ای که چندتا سرسره داشت مخصوص بچه ها بود.

رودخانه تنبلم داشت که واقعا عالی بود. 1 استخر بزرگ دیگه هم بود که قسمتی برای شیرجه زذن داشت که عمقش 3.80 متر بود.

لیدرمون 1 چیزایی راجع به 1 تور تمام روز که از 8 صبح تا 9 شب بود برامون شرح داده بود که به گفته خودش شامل خیلی از جاهای دید نی پاتایا میشد، دفعه قبلم که پاتایا رفته بودیم کلی بازارگرمی نموده بود و عکس نشونمون داده بود که البته وقت نشده بود بریم ولی این دفعه با اینکه من اصلا دوست نداشتم با تور ایرانی جایی برم بخاطر اینکه همواره یه جای کارشون میلنگه، ولی خیلی وسوسه شده بودم با بقیه مشورت کردیم و قرار شد که بریم.

به لیدر زنگ زدیم و اونم اومد هتل که قرارداد تور رو بنویسیم. قیمتش نفری 2500 بات بود که شامل صبحانه نهار و شام هم میشد. خلاصه بعد از خرید این تور همگی رفتیم واکینگ استریت پاتایا کلی گشتیم و همونجا هم شام خوردیم.

فردا صبح یعنی صبح روز هشتم برای صبحانه رفتیم طبقه همکف هتل که اونجا باید شماره اتاقمون رو میگفتیم و بعد یکی از پیشخدمت ها می اومد مارو تا میزی که خودشون انتخاب می کردن می برد. این کار بخاطر این بود که این هتل خیلی بزرگ و مسافرای زیادی داره و ترجیح می دن همه چی رو کنترل نمایند که مسئله ای پیش نیاد.

البته اگه از جایی که انتخاب کردن خوشتون نیاد می تونین بهشون بگین تا جاتون رو عوض نمایند. رستوران هتل واقعا شیک بود و هرچی که دلتون می خواست برای صبحانه بود (حتی صبحانه اینجا هم به صبحانه هتل برکلی نمی رسید، شاید تنوعش بیشتر بود ولی بیشتر غذاها با ذائقه ما جور درنمی اومد) 6 مدل آبمیوه طبیعی داشت که آب سیبش از همه خوشمزه تر بود، یه مدل چای تایلندی هم بود که ظاهرش مثل آب هویج بود هم سرد سرو میشد و هم گرم که به نظر من هردوش عالی بود.

چند مدل میوه ، چند نوع غذا، فرنچ تست، سوسیس و کالباس مرغ که برای ما مسلمونا قابل استفاده بود، املت فرانسوی ،پنکیک و یه مدل نون چینی خوشمزه که همون جا آماده میشد و انواع نان و کیک ها و شیرینی های خوشمزه و خیلی چیزهای دیگه گزینه هایی بودند که می تونستید برای صبحانتون انتخاب کنید.

رستوران هتل میراج بیچ

بعد از صرف صبحانه اوتوبوس تور دنبالمون اومده بود، قرار بود 8 بیاد ولی 8:30 اومد. اتوبوس هم تنها نکته مثبتش خنک بودنش بود. ما آخرین مسافرهایی بودیم که سوار اوتوبوس شده بودیم و چند نفر بودن که ساعت 7:30 رفته بودن دنبالشون و تا حالا تو شهر از این هتل به اون هتل رفته بودند تا بقیه سوار شن.

صبحانه که شامل 1 ساندویچ مک دنالد(که ارزونترین ساندویچش بود) به همراه نوشابه به همه دادند که ما سیر بودیم و نخوردیم.

اولین جایی که قرار بود بریم باغ وحش پاتایا بود که راستاشم خیلی طولانی بود حدودا 1 ساعت تو راه بودیم. اونجا قرار بود 3تا شو ببینیم ،شو ببرها، شو تمساح و شو فیل ها. اولین شو شوی ببرها بود که تور لیدر که یه دختر تایلندی بود که اسمشو گذاشته بود کتایون و فارسی هم بلد بود ما رو به سمت محل اجرای این شو برد. شو جالبی بود و حدودا 20 دقیقه طول کشید بعد برای دیدن شو فیل ها رفتیم که اونم بد نبود البته ما مشابه این شو رو قبلا دیده بودیم و برامون جذابیتی نداشت.

بعد برای فیل سواری رفتیم که یه راستا خیلی کوتاهی که 2 دقیقه هم طول نکشید رو سوار فیل شدیم که من خیلی دوست داشتم و ناراحت شدم که خیلی کم بود. شو آخر هم شو تمساح بود که به نظر من از همه جالب تر بود مخصوصا اونجایی که مربی تمساح ها که خانم بود سرش رو تو دهن تمساح گذاشت.

شو ببرها

شو فیل ها

درمجموع مطمئنا کسانی که تور سافاری ورلد بانکوک رو میرن اصلا از این باغ وحش خوششون نمیاد چون خیلی کوچیک و هیچ جذابیتی براشون نداره. جای بعدی که قرار بود بریم مزرعه میوه بود که تور لیدرمون حسابی ازش تعریف نموده بود و گفته بود خودتون میرید و میوه ها رو میچینید و تو مزرعه آناناس میبرنتون و خودتون آناناس میچینید و منم منتظر این قسمت تور بودم ولی وقتی رسیدیم اونجا دیدم اصلا از این خبرا نیست.

بهمون گفتن دستاتونو بشورین و برید یه جایی که شبیه رستوران بود و رو همه میزا کلی میوه بود. رو یکی از میزا نشستیم و میوه ها رو خوردیم که قبلا خوشمزه هاشو امتحان نموده بودیم و هیچ تازگی برامون نداشت و چیزی که دوست داشتیم ببینیم درخت و یا بوته ای بود که این میوه ازشون گرفته می شد.

اینجای که بهش میگفتن مزرعه میوه اسمش Sheep Farm بود که فقط مارو قسمتی بردند که برای بازدید نماینده میوه سرو می کردن و من دیدم که توریست های خارجی دیگه ای که اونجا می اومدن رو با ماشین های مخصوص به داخل مزرعه ها می بردن و همه جارو نشونشون میدادن ولی ایرانی ها فقط میوه خوردن و هیچ جا رو ندیدند. وقتی هم از کتایون پرسیدم که چرا مارو به مزرعه ها نبردید خودشو زد به کوچه علی چپ و جواب سربالا بهم داد!!!!!!!

میوه های استوایی

خلاصه با کلی ناراحتی رفتیم به قسمت بعدی که شو مارها بود البته من از ماشین پیاده نشدم چون از مار خیلی میترسم ولی بقیه رفتن و از این شو راضی بودن و براشون خیلی جالب بود. بعد از این قسمت نوبت نهار بود که قرار بود غذای ایرانی در رستوران ایرانی باشه.

مارو به یه رستوران ایرانی کوچک بردند که البته اینم بگم که کتایون صبح از همه خواسته بود از بین کباب کوبیده و جوجه یکی رو انتخاب نمایند که من و همسرم یه جوجه و یه کوبیده انتخاب نموده بودیم و برای شام هم کنتاکی مرغ با سیب زمینی و پیتزا سبزیجات بود که ما هر دوشو انتخاب کردیم. کباب کوبیده قابل خوردن بود ولی جوجش اصلا ،در واقع هیچ مزه ای نداشت و اصلا خوب نبود.

جای بعدی که قرار بود بریم دهکده گردن درازا بود. نه اینکه فکر کنید قرار ببرنتون به محل زندگیشون که من همچین تصوری داشتم، بلکه رفتیم یه جایی که کلا 3تا خانوم اونجا بودند که فقط گردن یکیشون دراز بود و 2تا دختربچه که همون گردنبند رو گذاشته بودن گردنشون که ما خیلی دلمون براشون سوخت.

یکی از اون گردنبند ها که تو عکس میبینید روی یک میز بود که من بلندش کردم و واقعا خیلی سنگین بود. کتایون میگفت اینا حتی موقع خواب هم اینو از گردنشون در نمیارن!!!!! واقعا برای من ناراحت نماینده بود.

دهکده گردن درازا

آخرین جایی که قرار بود بریم شهرک فرانسوی ها بود به نام Mimosa که اونجا قرار بود 1 ماساژ پا داشته باشیم، آکواریوم بریم، موزه نقاشی های سه بعدی بریم، و شام بخوریم. طبق برنامه با ماساژ آغاز کردیم که ماساژ پا برای مدت نیم ساعت بود. ماساژ پا واقعا حرف نداشت من قبلا ایم ماساژ رو امتحان نموده بودم ولی این خیلی عالی بود و خستگی رو از تن آدم بیرون می کرد.

بعد رفتیم آکواریوم که ماهی های خیلی خوشگلی داشت ولی واسه ما که آکواریوم دبی رو دیده بودیم خیلی خاص نبود.

جای بعدی موزه نقاشی های سه بعدی بود که همون دم در ازمون خواستن کفشامون رو دربیاریم. موزه دوطبقه بود و شامل چندین قسمت بود ولی خیلی بزرگ نبود. کلی اونجا عکس گرفتیم و واقعا جای باحالی بود. کنار همه نقاشی ها هم هدایت بود که نشون میداد تو هر نقاشی با چه پوزیشنی باید عکس بگیریم.

بعد هم رفتیم به قسمتی که شو اجرا میشد. جایگاه ها قبلا رزرو شده بود و انصافا بهترین جارو برامون گرفته بودند که ردیف اول بود و هنرمندان درست کنار ما برنامه رو اجرا می کردن. این حدودا 1 ساعت یا شاید کمی بیشتر طول کشید که واقعا خیلی جالب بود مخصوصا قسمتی که پایکوبی مایکل جکسون رو انجام دادن.

بعد از شو هم تو یکی از رستورانهای همون جا شام خوردیم و غذامون هم تا رسیدیم آماده بود چون همه از قبل سفارششون رو داده بودند. کیفیت شام برعکس نهار واقعا خوب بود.

به نظر من بهترین قسمت تور همین شهرک فرانسوی ها بود که اگه خودتون برید ورودیش برای غیر تایلندی ها 600 بات و برای تایلندی ها 150 هست. جاهای دیگه ای که با این تور رفتیم واقعا ارزش دیدن نداشت. فکر می کنم این تور رو به همه ایرانی ها که میرن پاتایا با کلی بازار گرمی معرفی می نمایند و وسوستون می نمایند که انتخابش کنید ولی به نظر من ارزش رفتن نداره. تایم زیادی باید تو اتوبوس باشید و در راه و خستگیش واقعا زیاده.

پس بهتره فقط همون می موسا رو خودتون برید. که اگه به راننده های توک توک ها هم بگین اونجا می برنتون و فقط پول بلیط ورودی رو ازتون می گیرند. چون همنطور که گفتم بلیط رو به تایلندی ها خیلی ارزونتر میدن و اینجوری راننده ها کلی سود می نمایند.

برناممون واسه روز نهم پارک آبی پاتایا cartoon network بود و قرار بود شب قبلش از آژانس های داخل شهر توروشو بخریم که چون اون روز خیلی خسته شده بودیم همه گفتن نمیان و روز آخر می خوان تو هتل بمونن.

صبح بعد صرف صبحانه همه رفتیم استخر هتل ولی من همش دلم پیش پارک آبی بود و می دونستم که امروز آخرین فرصت هست و دیگه معلوم نیست کی بیایم تایلند.

بعد یکی دو ساعت که از فضای هتلمون استفاده کردیم بلاخره ساعت 11 همه رو راضی کردم که بریم. تو سایتش خونده بودم که اگه باهاشون تماس بگیریم خودشون میان دنبالمون و ترانسفر رفت و برگشت رایگان داره ولی چون برنامه ریزی هامون بهم خورده بود و رفتنمون یه هویی شده بود دیگه زنگ نزدم و از کنار هتلمون با تاکسی رفتیم که برای رفت و برگشت 600 بات و برای بلیط نفری 1500 بات ازمون گرفت.

راستاش هم طولانی بود و تقریبا 40 دقیقه تو راه بودیم. این پارک در نزدیکی پارک نانگ نوچ قرار داره که برای کسایی که وقت کمی دارن خوبه که هر دوش رو تو 1 روز برن.

صبح تا ساعت 1 نانگ نوچ و بگردین که واقعا دیدنی هست و از بودن در اونجا خیلی لذت خواهید برد. از 1 تا 6 عصر هم می تونید از پارک آبی بهره ببرید که کاملا زمان کافی برای استفاده از همه چی رو خواهید داشت.

این پارک شامل چندین سرسره ،استخر موج خیلی عالی و قسمت مخصوص بچه ها بود که خیلیم بزرگ بود و کلی سرسره داشت و بهشت بچه ها بود. در مقایسه با پارک وایلد وادی دبی هیجانش کمتر بود ولی تنوعش بیشتر بود. استخر موجشم که حرف نداشت واقعا حس می کردی وسط اقیانوس هستی و داری با موج ها بالا و پایین میری.

جالب این بود که بعد از اینکه موج استخر تموم میشد رودخونه تنبلش کمی مواج میشد که وقتی رو تیوب می نشستی جریان آب خودش آدم رو به سمت جلو می برد.

نکته منفیش به نظرم پله هاش بود. به حدی پله هاش زیاد بود که وقتی 1 سرسره رو سوار میشدی حتی اگرم لذت می بردی دیگه حال اینو نداشتی که این همه پله رو بالا بری، تازه تیوب ها رو هم خودمون باید از پله ها بالا می بردیم. در مقایسه با دبی که فضای خیلی زیبایی داره اینجا تم خوشگلی نداشت. ولی هرچی که بود با همه خوبی ها و بدی هاش به ما که خیلی خوش گذشت.

چندتا نکته هم راجع به پارک آبی بگم: مثل پارک های دیگه بهتون دستبندی می دن که برای خرید کردن از همون استفاده می کنید ولی فرقش با جاهای دیگه اینکه اون دستبند رو ازتون پس نمیگیرند.

قسمت رختکن می تونید دستبندتون رو شارژ کنید و برای هر لاکر هم 300 بات ازتون می گیرن. باز و بسته کردن لاکر ها هم کمی سخت بود بهتر از مسئولش بخواین که براتون انجام بده.لاکر خیلی کوچک هست پس سعی کنید چیز زیادی با خودتون نبرید.

می تونید حوله تمیز رو به قیمت 300 بات کرایه کنید که وقتی موقع رفتن حوله رو تحویل میدید کل پول رو بهتون بر می گردونند. پس بهتر با خودتون حوله نبرید.

شامپو برای شستشو اونجا نبود که البته می تونستید یه پک که شامل 1 شامپو سر، بدن و نرم نماینده کوچک میشد رو به قیمت 60 بات بخرید. ولی بهترین کار اینه که شامپو هتلتون رو ببرید که جاگیر هم نیست.سشوار بود که کیفیتش هم خوب بود.

بعد از پارک آبی با همون راننده که مارو آورده بود و البته کل این 5 6 ساعت بیرون منتظرمون بود رفتیم به فروشگاه تسکو لوتوس و اوت لت که تو راستا برگشتمون بودن.

تبلیغ اوت لت رو همه جا دیده بودیم که 50% تخفیف داشت و حسابی وسوسه شده بودیم که بریم. چشمتون روز بد نبینه وقتی رفتیم دیدم کل تسکو حراج هست و ماهم که چمدونامون پر پر بود و هیچی نمی تونستیم بخریم. واقعا عذاب آور بود دیدن اون جنسای خوب و قیمت های خوبتر و نخریدنشون. البته منو همسر دوتا کتونی مارک ریبوک با 50% تخفیف خریدیم 1400 بات.

اگه پاتایا رفتین و مثل ما چمدوناتون در حال انفجار نبود حتما این فروشگاه برید و کلی از خرید لذت ببرید.

اون شب هم خسته و کوفته برگشتیم هتل و گفتیم شب آخر حتما باید بریم ماساژ و یکی از ماساژ های کنار هتل خودمون رو امتحان کردیم که جای مخصوص خانواده هم داشت.

تایی ماساژ رو انتخاب کردیم با قیمت نفری 200 بات برای 1 ساعت. واقعا عالی بود و خستگیمون حسابی در رفت.

در آخر هم عکس هایی از باغ نانگ نوچ و مینی سیام واقع در پاتایا که مربوط به سفر قبل هست رو براتون میگذارم.

مینی سیام

باغ نانگ نوچ

نقد و آنالیز هتل Centara Grand Mirage Beach

مزایا:

از کدومش بگم؟ از لابی دلباز و قشنگش؟ از اتاقای خوشگلش؟ از تراسش با ویو فوق العادش؟ از ساحل تمیزش که تو سواحل کثیف پاتایا واقعا نعمتی بود؟ از پرسنل خوشرو و مودبش؟ از فضای سبز بزرگ و استخرهای تمیزش؟ از رستوران بزرگش؟ از صبحانه مفصلش؟ و هزاران چیز دیگه ای که باعث لذت بخش ترشدن سفرمون شد.

معایب:

یک کلمه: نداشت.

کیفیت و تنوع غذا 10

تمیزی و زیبایی هتل و اتاق ها 10

عملکرد کارکنان 10

تفریحات و امکانات هتل 10

منطقه و دسترسی 10

ارزش قیمت به نسبت خدمات 10

صبح روز دهم روز سخت وداع بود. باید با اون هتل زیبا و مجلل و کشور زیبای تایلند خداحافظی می کردیم.

ترانسفر قرار بود ساعت 1 بیاد دنبالمون که سر وقتم اومد البته به جای ون با یه اتوبوس درب و داغون اومدن و انقدر تا بانکوک تکونمون داد که دل و رودمون به هم ریخت. البته کلا از خدمات تور راضی بودیم و کیفیت همه ترانسفر ها عالی بود. فقط این آخریه بد بود. مخصوصا وقتی که رفت سوخت گیری کنه ما دو ساعت تمام تو پمپ بنزین معطل شدیم.

پرواز برگشتمون هم مثل پرواز رفت درست سر ساعت انجام شد و کیفیت پرواز عمان ایر هم واقعا خوب بود و ما ساعت 4 صبح به وقت تهران به فرودگاه امام خمینی رسیدیم و سفر خاطره انگیزمون به تایلند به آخرش رسید.

نکات مهم:

1- برای چنج کردن در مراکز exchange که شعبه هاش همه جای شهر هست احتیاج به پاسپورت دارید حتی تو پاتایا هم برخلاف دفعه قبل ازمون پاسپورت می خواستن. پاسپورت یک نفر همراهتون باشه کافیه.2- در انتخاب هتل نهایت دقت رو داشته باشید. چون نیمی از سفر شما به هتل بستگی داره و اینجوری نیست که فقط جایی برای خوابیدن باشه.

3- تصور کنید بعد از خستگی 1 روز گشتن به جایی برید که همه اسباب راحتی شما فراهم باشه و بالکن دلباز با ویو بی نظیری داشته باشه و در مقابلش به یک اتاق کوچک در محله ای نه چندان خوب برید که نه از بالکن خبری هست نه از منظره ای، کدامیک می تونه باعث آرامش و لذت بیشتر در سفر بشه؟ شاید در برخی از کشورها تفاوت بین هتل 3 ستاره با 5 ستاره خیلی زیاد باشه ولی تایلند اینطور نیست با کمی هزینه بیشتر میشه هتل خوبی رو انتخاب کرد. به جای اینکه پولتون رو برای تورها به تور لیدر ایرانی بدین تورهاتونو خیلی راحت با 20% زبان انگلیسی و 80 % زبان اشاره و پانتومیم از خود تایلندی ها بخرید و کمی هم مخارج سفرتون رو کنترل کنید و این پول رو برای هتل بهتر خرج کنید تا لذت بیشتری از سفر ببرید. (این کاملا نظر و تجربه شخصی هست و هر کس طبق احتیاج خودش مسلما هتلش رو انتخاب می کنه.)

4- اگر قصد خرید تور از آژانس ها رو دارید از آژانس معتبری بخرید. دفعه قبل ما واقعا بخاطر تور اذیت شدیم و چندین و چند بار هتلمون رو تغییر داده بودند و حتی 3 شب اول رو بدون خواست و اطلاع خودمون مارو فرستادن پاتایا. ولی آژانسی که اینبار انتخاب کردیم، واقعا بدون هیچ دردسری تور رو همونطوری که خودمون خواستیم با هتل های انتخابی خودمون برامون تنظیم کردن که من باز هم ازشون تشکر می کنم.

5- آب و هوا مسئله ای هست که در همه سفرها باید مورد توجه قرار بگیره. در خصوص تایلند هم بهترین زمان سفر از نوامبر تا فوریه هست که البته های سیزن محسوب میشه و بنابراین قیمت هتل ها هم در این زمان بیشتر میشه. ما دفعه قبل که فروردین اونجا بودیم هوا به شدت گرم بود و هرجایی که میرفتیم بخاطر گرمای هوا دوست داشتیم هرچه زودتر برگردیم هتل ولی اینبار در مهر ماه هوا خیلی خوب بود ضمن اینکه قیمت هتل ها هم در این ماه کمتر هست. فصل بارش بود ولی در مدت اقامت ما فقط دو بار بارون اومد که اونم اذیتمون نکرد و زود تموم شد.

6- اگه مایلید که از روز آخری که تایلند هستید بهره ببرید بهتر که آخرین شهری که میرید بانکوک باشه چون در این صورت ترانسفر ساعت 4 عصر میاد دنبالتون و می تونید صبح بعد از صرف صبحانه اتاقتون رو تحویل بدید و از این زمانی که دارید بهره ببرید و مثلا به یکی از مراکز خرید برید و یا گراند پالاس رو ببینید. ولی اگر شهر دیگه ای باشید ساعت 13 میان دنبالتون و کلا روز آخر و در راه هستید.

7- برای همه دوستانی که مثل ما عاشق سفرهستند آرزوی سفرهای فراوان همراه با خوشی رو دارم و بسیار سپاسگذارم که وقت گذاشتید و سفرنامه من رو خوندید. از سایت خوب خبرنگاران هم متشکرم که این امکان رو برای ما فراهم کردن تا بتونیم خاطرات و تجربیات سفرمون رو با بقیه قسمت کنیم.

نویسنده : مهسا.ب