اجرای طرح توانمندسازی جوامع محلی روستاهای هم جوار جنگل - تاورنا

به گزارش خبرنگاران، با توجه به کنوانسیون تنوع زیستی سازمان ملل متحد، دولت ها موظف هستند تا سال 2020 میلادی جنگل ها را با اطمینان از حفاظت از تنوع زیستی آن به طور پایدار مدیریت نمایند و باید میزان از میان رفتن زیستگاه های طبیعی از جمله جنگل ها به نصف و در جاهای که مقدور است به صفر کاهش یابد.

اجرای آزمایشی طرح توانمندسازی جوامع محلی روستاهای هم جوار جنگل و جنگل نشینان با هدف تغییر معیشت و همگام کردن آن با پتانسیل جنگل و استفاده از توان بالقوه موجود و شناسایی شده از اردیبهشت سال 1392 مورد توجه نهاده شد هم چنان ادامه دارد.

در این راستا 30 هزار هکتار عرصه جنگلی در شهرستان های رودبار و سیاهکل(روستاهای براگور بالا و پایین، گردپشته، شهربیجار و...) در طرح مذکور گنجانده شد.

با عنایت به نقش ویژه شورای برنامه ریزی استان ها در ایجاد هماهنگی های بین بخشی و تأکید بر ماده 58 قانون برنامه چهارم توسعه مبنی بر التزام دولت برای تسریع در اجرای برنامه حفاظت و بهره برداری پایدار از تنوع زیستی کشور و با ابراز نگرنی از تهدید چشم اندازهای جنگل های هیرکانی به علت فعالیت های توسعه غیراصولی و بهره برداری های ناپایدار از جنگل و دستیابی به اهداف سازمانی با ایجاد معیشت های پایدار و همگام با طبیعت در برنامه پروژه مذکور که در راستای پروژه مدیریت چندمنظوره جنگل های هیرکانی است، منظور شد و به مرحله اجرا درآمد.

محسن رحمانی، مالک کارگاه صنایع دستی روستای براگور بالا در گفت وگو با خبرنگاران، با اشاره به راه اندازی این کارگاه با هدف ایجاد درآمد، اظهار کرد: در کنار این کارگاه باغبانی، کشاورزی و زنبورداری می کنم و مرغ و اردک پرورش می دهم.

وی با بیان این که از چوب های جنگلی برای فراوری صنایع دستی استفاده می کنم، گفت: هم اکنون از چوب درختان میوه ای مانند توت و گلابی استفاده می کنم، اما برای صنایع دستی چوب درختان افرا و گردو مرغوب تر است.

رحمانی، فراوری چوب را بزرگترین مشکل خود دانست و اعلام کرد: فراوریات چوبی این کارگاه در بازار فروخته می گردد و از این رو در صورت وجود چوب می توانم به کارگاهم رونق ببخشم و چند نفر را مشغول کنم.

رضا پورباقر، فراورینماینده برنج بدون سم و کود(آی.پی.ام) در روستای شهر بیجار هم در گفت وگو با خبرنگاران، از فروش خوب محصولات خود در بازار گفت و یادآور شد: برنج بدون سم و کود 5000 تومان گران تر از برنج معمولی است و پیش از برداشت محصول، پیش خرید می گردد.

وی با بیان این که در حدود 10 هکتار کشت برنج بدون سم و کود دارم و سالانه 9 تن برداشت می کنم، اضافه نمود: باید در سطح وسیعی کار کنیم تا درآمد خوبی داشته باشیم، چون استفاده نکردن از سم و کود فراوری را کاهش می دهد. البته امروز مردم با مزایای برنج سالم آشنا هستند و از ما خوب می خرند.

این کشاورز، محصول خود را دارای مجوز جهاد کشاورزی از نظر سلامت دانست و اعلام کرد: وقتی به مزارع سم و کود می زنیم، وارد رودخانه می گردد و حیات آبزیان و حیوانات منطقه را به خطر می اندازد.

پورباقر، واگذاری طرح های پارک جنگلی به شرکت تعاونی های محلی، ایجاد قرق های اختصاصی، برگزاری کلاس های راهنمایان گردشگری، صنایع دستی و... و مشخص منطقه فریرود و زیلکی رود به عنوان مناطق ویژه تنوع زیستی را از جمله انتظارات جوامع محلی دانست.

حافظ باقری، مالک یک خانه بوم گردی هم با بیان این که در گذشته دامدار بودم، اعلام کرد: به یاری پروژه مدیریت چندمنظوره جنگل های هیرکانی کار جذب توریست را شروع کردم که درآمد آن از دامداری بیشتر است.

وی با اشاره به کسب عنوان کارآفرین برتر در شهرستان، یادآور شد: دام آسیب زیادی به جنگل می زند، چون اجازه نمی دهد درختان زادآوری داشته باشند.

باقری، خود را یک انسان محیط زیستی دانست و توضیح داد: وقتی اقدام به راه اندازی اقامتگاه بوم گردی کردم، محیط زیست را اولویت قرار دادم که به اندازه ظرفیت جذب گردشگر داشته باشم.

محمود ضرابی مهر هم با اشاره به نقش جوامع محلی در حوزه تنوع زیستی، گفت: در گذشته شکار می کردم، اما با دانش گردشگری طبیعت(اکوتوریسم) آشنا شدم و دریافتم حفظ جنگل و حیات وحش آن می تواند برای من و نسل آینده من یک منبع درآمد و یک تفریح لذت بخش باشد.

وی با بیان این که هم اکنون به انتخاب درست نقاط دوربین گذاری حیات وحش یاری می کنم، یادآور شد: امروز با نقش جنگل در تأمین معیشت آشنا هستم و با درگیر شدن در فعالیت های پروژه مدیریت چندمنظوره جنگل های هیرکانی از دیگر جنبه های بهره بردن از جنگل و حیات وحش اطلاع دارم.