دنیا دیجیتالی 10 سال دیگر چگونه است؟

به گزارش تاورنا، مرکز ملی فضای مجازی در گزارشی با اشاره به سرعت تحولات تکنولوژیکی طی 10 سال آینده، تاثیر این تحولات را در سیستم های فیزیکی سایبری آینده، مانند شهرهای هوشمند و ربات های مشارکتی آنالیز کرد.

دنیا دیجیتالی 10 سال دیگر چگونه است؟

انتظار می رود سیستم های فیزیکی سایبری آینده (CPS) مانند شهرهای هوشمند، ربات های مشارکتی یا وسایل نقلیه خودران، بسیار هوشمند ، الکتریکی و متصل به شبکه باشند و با این وجود این سوال محوری پیش می آید که تأثیر این ویژگی های جدید بر آموزش و تحقیقات در سال 2030 با تاکید بر شعار توسعه پایدار چگونه خواهد بود.

برای پاسخ به این سوال 4 سناریو شامل موارد زیر مورد آنالیز قرار گرفته است:

1. سناریوی ترمیناتور که یک آینده پادآرمان شهر (ویرانشهر) را نشان می دهد که در آن تنها سود بیشتر نیروی محرک پیشرفت فناوری است و اهداف توسعه پایدار محقق نمی شوند.

2. سناریوی غول آهنین که نمایانگر اجرای موفقیت آمیز اهداف توسعه پایدار است و در آن توسعه فناوری نیروی تحقق این اهداف

است .3. سناریوی موسوم به پیشرفت آهسته، آینده ای را نشان می دهد که پیشرفتهای تدریجی فناوری در آن وجود دارد اما هنوز توسعه پایدار به مسئله ای جدی تبدیل نشده است.

4. سناریوی انسان گرایی آینده ای را نشان می دهد که در آن توسعه فناوری کند اتفاق می افتد و در عین حال اهداف توسعه پایدار با موفقیت اجرا می شوند.

آنچه که مسلم است CPS فقط شامل سیستم های نرم افزاری ، فناوری ارتباطات، سنسورها، محرک ها و فناوری های جاسازی شده نیست، بلکه به عنوان نیروی محرکه تحول دیجیتال پذیرفته می گردد. علاوه بر فرصت هایی که ویژگی های این سیستم ها فراهم می نمایند ، چالش های جدیدی نیز وجود دارد که تحقیقات و آموزش مهندسی ما، آماده مقابله با آنها نیست.

این مطالعه نشان می دهد که چگونه عدم قطعیت ها و فرایند فعلی ممکن است آینده های متفاوتی را برای آموزش و تحقیقات CPS ایجاد کند. حتی اگر سناریوهای ارائه شده در این مطالعه تنها چند مورد از بسیاری از آینده های احتمالی باشد ، برای یاری به محققان ، مربیان و موسسات برای ایده پردازی ، تجسم و درک آینده بسیار ارزشمند هستند.

ترمیناتور

این سناریو، دنیای را در سال 2030 نشان می دهد که در آن هیچ یک از اهداف توسعه پایدار صرف نظر از توسعه سریع تکنولوژیکی محقق نمی گردد. وقتی سرعت سریع تغییر با فناوری های غیرقانونی ترکیب گردد، دنیای 2030 نسبت به یک دهه قبل کاملاً متفاوت به نظر می رسد.

ویژگی های کلیدی این سناریو عبارتند از:

- توسعه اطلاعاتی بی رویه

- اتصال بالا

- نفوذ اینترنت در همه چیز

- کند شدن کوشش ها برای الکتریکی شدن

- داده ها در کنترل چند شرکت انحصاری قدرتمند

- سیستم های کاملاً اتوماتیک فیزیکی سایبری

- تغییر در بازار کار از کارگران غیرمتخصص به افراد با مهارت های بسیار بالا و افزایش نابرابری درآمدی

- از دست دادن مکانیسم های یادگیری مادام العمر

- شرایط آموزش عالی بسیار رقابتی بدون در نظر دریافت اولویت اخلاق داده ها و عدم اعتماد به فناوری.

در این دنیا قدرت توسط چند شرکت فناوری کنترل می گردد. داده ها پیشرفت های مرتبط با هوشمندی را به پیش برده اند و راهکار های نوآورانه جدید در هر زمینه توسعه یافته است. با این حال، توزیع مزایای این نوآوری ها و پیشرفت ها با همه به اشتراک گذاشته نمی گردد زیرا هیچ مکانیسم اخلاقی وجود ندارد که این نتیجه را تضمین کند.

در این شرایط، آموزش عالی در خصوص موضوعات مرتبط با CPS ، برنامه های درسی علوم داده را به برنامه های خود اضافه می نماید، با این وجود تحقیقات بسیار مهم در کنترل شرکت های قدرتمند است. جنبه های اجتماعی داده ها با آموزش CPS یکپارچه نیستند و توسط سازمان های بودجه ریز پشتیبانی نمی شوند.

غول آهنین

این سناریو، دنیای را در سال 2030 نشان می دهد که در آن همه اهداف توسعه پایدار محقق می گردد و پیشرفت های سریع تکنولوژیکی در آن وجود دارد. تحولات سریع فناوری با اهداف توسعه پایدار برای دنیای محافظت شده بدون فقر که در آن بیشتر مردم از صلح و رفاه برخوردار هستند، ادغام شده اند.

ویژگی های کلیدی این سناریو عبارتند از:

- توسعه هوشمندی تنظیم شده

- اتصال بالا و در نتیجه اینترنت اشیا همگانی

- الکتریکی شدن بالا

- داده های باز

- سیستم های اتوماتیک فیزیکی سایبری که در آن انسان و ماشین با هم کار می نمایند

- تغییر در بازار کار از غیر ماهر به کارگران ماهر بسیار زیادی که به وسیله محیط های یادگیری مادام العمر، شرایط آموزش عالی مشارکتی و بین رشته ای آموزش دیده اند

- اخلاق داده ها نه تنها اولویت بندی می شوند بلکه سازوکارهای پشتیبانی نیز توسعه می یابند و در نتیجه اعتماد به فناوری های تازه توسعه یافته بسیار زیاد است

در این سناریو، اهداف توسعه پایدار برای بهبود برابری، تنوع و حمایت از کاهش تغییرات آب و هوایی در اولویت قرار دارند و منابع برای دستیابی به این اهداف تأمین می شوند. در حالی که پیشرفتهای فناوری هنوز به وسیله مقررات لازم در حال تغییر دنیا هستند، دنیای آموزش و تحقیقات توانسته از فناوری های نوظهور به نفع همه برای ساختن دنیای پایدار استفاده کند.

به وسیله اینترنت اشیا همگانی، دسترسی به داده ها بسیار زیاد و همچنین باز است. آموزش در یک محیط مشارکتی برای مقابله با چگونگی تمایز بین اعتماد در مقابل داده های جعلی انجام می گیرد. به نظر می رسد نتایج تحقیقات به دلیل پیشرفت سریع، مدت زمان بسیار کوتاهی دارند و محققان باید با موضوعات و بودجه های جدید بسیار به روز باشند.

انسان گرایی

درسناریوی انسانگرایی، دنیایی را در سال 2030 می بینیم که در آن اهداف توسعه پایدار محقق می شوند اما پیشرفت های تکنولوژیکی تدریجی است. پیشرفت های فنی یک نیروی محرک نیستند و پیوندی نسبتاً ضعیف با اهداف توسعه پایدار دارند.

از ویژگی های کلیدی این سناریو می توان به ترکیدن حباب هوش مصنوعی، استفاده مداوم از اینترنت اشیا، الکتریکی شدن موفقیت آمیز، استفاده نکردن از داده ها، اتوماسیون کند، افزایش مشاغل کارگران ماهر پایه، یادگیری مادام العمر متمرکز بر پایداری و استفاده اولویت دار از داده ها، درک اخلاق، آموزش عالی مشترک و اعتماد نسبی به فناوری های جدید اشاره نمود.

در این دنیا، پیشرفت فناوری که زمانی به عنوان یک فرصت تلقی می شد، اتلاف وقت، انرژی و پول محسوب می گردد.

نیازهای نسل آینده، دستیابی به اهداف توسعه پایدار و تأثیرات غیرمنتظره چندین فناوری، از جمله افزایش کاربردهای هوش مصنوعی، استراتژی های متفاوت برای شیوه های سنتی کار، یادگیری و زندگی است. از آنجا که اعتماد به فناوری کاهش یافته است، بودجه تحقیقات مربوط به CPS در حال کاهش است. آموزش CPS به آرامی از روش های داده محور دور می گردد ، اما جنبه های اخلاقی داده ها و پیامدهای اجتماعی تغییرات سریع فناوری هنوز مورد توجه بسیاری از محققان است.

پیشرفت آهسته

این سناریو، نشان دهنده دنیای در سال 2030 است که در آن پیشرفت های فناوری و اهداف توسعه پایدار به آرامی در حال پیشرفت هستند. در این سناریو، دنیا و اروپا هنوز به دنبال دستیابی به اهداف توسعه پایدار هستند که هنوز به آنها نرسیده اند، در حالی که پیشرفت فناوری از سال 2019 توسعه زیادی به خود ندیده است.

از ویژگی های کلیدی این سناریو می توان به کوشش اندک برای تنظیم مقررات توسعه اطلاعات، افزایش اتصال به شبکه، پیشرفت آهسته کوشش ها برای الکتریکی شدن، کنترل عمده داده ها در انحصار چند شرکت قدرتمند و در عین حال افزایش حرکت به سمت ابتکارات داده باز، افزایش استفاده از سیستم های سایبر فیزیکی اتوماتیک و تغییر کند در بازار کار اشاره نمود.

در این دنیا، گزینه های یادگیری مادام العمر از کارگران غیرمتخصص تا مهارت بالا وجود دارد اما به عنوان یک اولویت، آموزش عالی رقابتی، تحولات کند در اخلاق داده ها و در نتیجه اعتماد اندک به توسعه فناوری دیده می گردد.

در دنیا مورد توجه این سناریو، افزایش استفاده از فناوری و داده های فراوری شده هنوز تحت کنترل چند انحصار است، با بحث های مداوم در خصوص چگونگی مقابله با این انحصار، اما مقرراتی وجود ندارد و مناطق مختلف دنیا استراتژی های مختلفی را برای کنار آمدن با آن تهیه نموده اند و پیامدهای اخلاقی و اجتماعی فناوری و استفاده از داده ها هنوز در اولویت قرار ندارند. با این وجود گروه های تحقیقاتی و برنامه های دانشگاهی این عوامل را آنالیز می نمایند.

مشابه دنیای امروز، الکتریکی شدن وسایل نقلیه توسط بعضی کشورها پشتیبانی می گردد، اما نیروی محرکه آن کشورها نیست. همه اینها سرعت اجرای اهداف توسعه پایدار را کاهش می دهد و دنیا هنوز فرصتی برابر برای همه فراهم نمی نماید.

تحقیق و آموزش CPS بر دستیابی به داده ها از راه های درست و در زمان های مناسب متمرکز است. جنبشی برای افزایش گگرددگی و اجازه تسلط شرکت های عظیم بر بازار وجود ندارد. به لطف پیشرفت نسبتاً کند فناوری ، امکاناتی در ایجاد مجموعه های جدیدی از مقررات ، توافق نامه ها ، روش ها ، بهترین شیوه ها و استانداردها و مقررات (برای اجتناب از مسائل و عوارض جانبی با فناوری های جدید) وجود دارد.،مهر

منبع: ایران آنلاین
انتشار: 14 بهمن 1399 بروزرسانی: 14 بهمن 1399 گردآورنده: taverna.ir شناسه مطلب: 1413

به "دنیا دیجیتالی 10 سال دیگر چگونه است؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "دنیا دیجیتالی 10 سال دیگر چگونه است؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید