دیگر کسی از ایران حساب نمی برد؟ - تاورنا

ماجرا از این قرار است که AFC تصمیم گرفت در هیچ سطحی از بازی های قاره ای، میزبانی به تیم های ایرانی ندهد! عمق فاجعه چنین تصمیمی زمانی تعیین می شود که کشوری مثل عربستان در هر دو بخش باشگاهی و ملی توانسته میزبانی به دست بیاورد. تا همین جا پر واضح است که چنین امری شکست سنگینی برای فوتبال ایران در پی داشته که فوتبالش سه سهمیه مستقیم در لیگ قهرمانان آسیا دارد و اگر فولاد هم بتواند در بازی پلی آف از سد رقیبش بگذرد، آن وقت چهار نماینده از کشورمان باید در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا به مصاف رقبا بفرایند.

از آنجا که AFC تصمیم گرفته بازی های هر گروه را به صورت متمرکز برگزار کند پس هر چهار نماینده ایران درخواست میزبانی دادند و امید داشتند کنفدراسیون فوتبال ایران بالاخره با توجه به قدرتی که ایران در عرصه فوتبال آسیا دارد، میزبانی یکی از گروه ها را به ایران بدهد؛ چون به غیر از پرسپولیس، سه تیم دیگر با تیم های عربستانی روبه رو می شدند یا احتمال روبه رویی وجود داشت، این طور تخمین زده شد که فقط پرسپولیس است که شانس دریافت میزبانی دارد؛ اما کنفدراسیون فوتبال آسیا با میزبان کردن هند در آسیا، پرسپولیس را هم به گوا فرستاد تا تعیین شود در گروهی که کوچک ترین رخداد سیاسی در آن شکل نمی گرفت هم رغبتی به دادن میزبانی به ایرانی ها ندارد.

فاجعه زمانی شکل واقعی به خود گرفت که عربستان را میزبان استقلال کرد و اطلاع داد که این تیم پرطرفدار ایرانی باید به عربستان سفر و در خاک این کشور بازی های مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا را برگزار کند.

بد باختیم

طبیعتا فرستادن استقلال به عربستان بیش از آنکه از لحاظ ورزشی اهمیت داشته باشد، جنبه سیاسی دارد. به غیر از استقلال، اگر فولاد هم به مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا برسد، آن ها هم باید به عربستان بفرایند و بازی هایشان رابرگزار نمایند؛ اما مشکل اینجاست که به دلیل اختلافات دیپلماتیک بین دو کشور عربستان و ایران، نمایندگان عربستانی در پنج سال اخیر حاضر به شرکت در مسابقات آسیایی در ایران نشده اند و همواره به این بهانه که ایران امنیت لازم را ندارد از حضور در این کشور سر باز زده اند.

این طور شد که در پنج سال اخیر همواره بازی نمایندگان ایران و عربستان در کشور ثالث برگزار می شد. دلیل این اتفاق هم که دیگر بر کسی پوشیده نیست و به ماجرای بالا رفتن از سفارت عربستان در تهران برمی شود. اگرچه عده ای خودسر در ایران باعث تیره کردن روابط دیپلماتیک دو کشور شدند؛ ولی حمایت AFC از تیم های عربستانی در این پفراینده این فضا را به وجود آورد که حق با عربستانی هاست.

البته از آنجا که بازی ایران و عربستان هم در زمین ثالث برگزار می شد، طرف ایرانی دست کم از لحاظ سیاسی شاد بود که در حقش اجحاف نشده است. حالا، اما سناریو کاملا متفاوت شده؛ عربستانی ها همچنان بر ناامنی در ایران تأکید دارند و از طرفی دیگر زیر بار این موضوع هم نمی فرایند که با تیم های ایرانی در زمینی بی طرف بازی نمایند. با قدرتی که آن ها پیدا نموده اند و با حمایت AFC این تیم های ایرانی هستند که بدون حرف و حدیث باید به عربستان بفرایند و بازی نمایند!

اینجاست که توازن قدرت نه تن ها در حوزه فوتبال، بلکه در عرصه سیاست نیز به هم خورده و به نظر می رسد ایران دیگر وزنی را که باید در این پفراینده ها نمی تواند داشته باشد! نه جایی برای اعتراض است و نه قدرتی برای نفرستادن تیم پرهوادار استقلال به عربستان.

بحرین هم قد کشید

هنوز مسئولان ورزشی و سیاسی در شوک میزبانی عربستانی ها از تیم های ایرانی بودند که کنفدراسیون فوتبال آسیا ضربه نهایی را هم به فوتبال ایران وارد کرد؛ این بار بالاتر از سطح باشگاهی، خبر رسید که میزبانی مرحله انتخابی جام جهانی هم به بحرین سپرده شده است! این اتفاق در شرایطی اتفاق افتاده که ایران در گروه سوم رقابت های انتخابی در کنار عراق، بحرین، کامبوج و هنگ کنگ قرار گرفته و سه بازی از چهار ملاقات مرحله رفت را خارج از خانه بازی نموده است. ایران از چهار بازی مرحله رفت این رقابت ها دو برد و دو شکست داشته و با شش امتیاز در گروه سوم، پشت سر تیم های عراق و بحرین با 11 و 9 امتیاز ایستاده است.

عجیب اینکه AFC با نفوذ عربستان به عنوان متحد شماره یک بحرین در منطقه، میزبانی این گروه از رقابت ها را هم به بحرین سپرد تا علنا شانس ایران برای رسیدن به جام جهانی 2022 از چیزی که روی کاغذ بود، کمتر هم شود! این اتفاق در حالی رخ داد که چند روز پیش رئیس جدید فدراسیون فوتبال ایران ملاقاتی با وزیر امور خارجه، وزیر ورزش و صالحی امیری به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک داشت و امیدوار بود به وسیله رایزنی بتواند میزبانی را برای تیم ملی ایران بگیرد. البته زودتر از حد تصور، کنفدراسیون فوتبال آسیا آب پاکی را روی دست ایران ریخت و میزبانی را به بحرین سپرد.

توان سیاسی ایران هم کم شده است؟

در اینکه مدیریت فوتبال ایران در دهه اخیر سیر نزولی داشته و رفته رفته از قدرت تصمیم گیری اش کاسته شده، تردیدی نیست. ابتدا با مدیریت کفاشیان و سپس با مدیریت مهدی تاج، تأثیرگذاری ایران در تصمیمات کلان AFC کاهش یافت تا اینکه رسما این کشور از دایره تصمیمات کنفدراسیون فوتبال آسیا خارج شد.

عجیب تر آنکه مهدی تاج، رئیس سابق فدارسیون فوتبال ایران همچنان به عنوان یکی از نواب رئیس این کنفدراسیون مشغول به کار است؛ ولی به نظر می رسد مثل همواره توانی در تصمیم گیری برای امورات اساسی ندارد.

ایران تا قبل از پیوند دوباره عربستان و قطر، با استناد به روابط دیپلماتیکش با قطر، حرفی مهم تر برای گفتن در تصمیمات مهم منطقه ای داشت؛ ولی از زمانی که روابط عربستان و قطر شکل گرفته، قطری ها هم به طور آرامی به سوی عربستان چرخیده اند تا دست کم در امورات فوتبالی حامی کشور عربستان شوند. رایزنی های بی نتیجه در سطح دیپلماتیک برای دریافت میزبانی برای تیم ملی ایران، یکی از نشانه هایی است که سیاست منطقه ای ایران هم مثل فوتبالش، رو به افول گذاشته است.