چطور متوجه افت قند خون شویم؟ - تاورنا

در موارد نادر این امکان وجود دارد فردی که مبتلا به دیابت نیست، دچار افت ناگهانی قند خون گردد. با این حال غیر منتظره ترین علائم مرتبط با افت ناگهانی قند خون از این قرارند:

از دست دادن تمرکز: مغز به طور ویژه نسبت به افت سطوح گلوکز حساس است و ممکن است در این شرایط در حفظ تمرکز روی یک موضوع یا درک صحبت های فردی دیگر که موضوعی را برای شما شرح می دهد، دچار مشکل شوید. این ناتوانی در تمرکز ممکن است از خستگی بیش از مقدار ناشی گردد، اما بیشتر مواقع می توان با دریافت قند آن را اصلاح کرد. مصرف خوراکی هایی که از محتوای متعادل پروتئین ها و چربی ها سود می برند به جای مصرف کلوچه یا شکلات توصیه می گردد.

پرش های عضلانی: پرش عضلانی می تواند یکی از نشانه های افت قند خون خفیف باشد - زمانی شکل می گیرد که قند خون به زیر 40 میلی گرم در هر دسی لیتر برسد. پرش های عضلانی کاملا غیر ارادی هستند و از این رو امکان متوقف کردن آنها وجود ندارد. جدا از قند خون پایین، پرش های عضلانی می توانند نشانه ای از مصرف بیش از مقدار کافئین باشند و بر همین اساس شاید به کاهش مصرف قهوه و تمرکز بر مصرف کربوهیدارت های پیچیده احتیاج باشد.

از دست دادن هوشیاری: افرادی که هوشیاری خود را از دست می دهند، متوجه این نشانه نمی شوند، از این رو نشانه های هشدار دهنده دیگر به ویژه اگر به دیابت مبتلا هستید، نباید نادیده گرفته شوند. هیپوگلیسمی دیابتی می تواند به تشنج هم منجر گردد که نه تنها برای خود بیمار بلکه برای کل افراد درگیر می تواند شرایطی وحشتناک باشد. در موارد نادر، هیپوگلسمی دیابتی می تواند مرگبار هم باشد. مصرف قرص گلوکز به اسم یک راه چاره کوتاه مدت برای بیماران دیابتی می تواند به تنظیم قند خون یاری کند.

تحریک پذیری: نوسانات خلقی و بعلاوه گریه های هیستریک یا خشم های غیر قابل کنترل در بعضی از افراد نشانه افت قند خون است. معمولا این حالات احساسی با مصرف منابع سالم غذایی مانند موز و یا دیگر منابع سالم قند رفع می گردد.

عرق کردن: اگر شما حتی در درجه حرارت میانه دچار تعریق می شوید، این نشان دهنده افت قند خون است. تعریق دائمی یکی از نشانه های افت خون است یعنی قند خون کمتر از 70 میلی گرم در هر دسی لیتر. این نوع تعریق که بیشتر در پشت گردن و یا خط مو اتفاق می افتد، شب هنگام هم رخ می دهد که به آن هیپوگلیسمی شبانه می گویند.

حرکت و لرزش: عدم تعادل قند خون می تواند سیستم عصبی مرکزی را هم تحت تاثیر قرار دهد. بدن شما سعی می نماید هنگام افت قند خون، با آزاد کردن کاتکول آمینها (هورمون هایی مانند دوپامین و آدرنالین)، این شرایط را که به معنای تحریک فراوری گلوکز است و می تواند به لرزش دست ها منجر گردد. به طور معمول، دوپامین بیشتر در بدن چیز خوبی است زیرا به اسم یک ارتقا دهنده خلق و خو و مسکن عمل می نماید. اما اگر فعالیت ورزشی یا تجربه ای لذت بخش مانند خوردن شکلات نداشته اید باید مراقب این لرزش ها و تکان ها باشید.

سرگیجه: سرگیجه هنگام افت قند خون، به ویژه اگر مبتلا به دیابت باشید، عجیب نیست. بیماران مبتلا به دیابت ممکن است سرگیجه ناگهانی را تجربه نمایند که می تواند با افزایش ناگهانی دمای بدن همراه باشد و می تواند شرایطی هشدار دهنده باشد. در زمان وقوع چنین حالتی، فرد باید به دیگران اطلاع دهد که به بیماری دیابت مبتلا است تا یاری دریافت نموده و در برترین حالت یک خوراکی به شما داده گردد تا سطوح گلوکز خون افزایش یابد. در شرایطی که قند خون پایین می تواند موجب احساس سرگیجه گردد، دلایل دیگری هم می توانند در این زمینه موثر باشند که دمای بیش از مقدار بالا، کم آبی بدن، یا واکنش به دارو از آن جمله هستند.

منبع: activebeat