ماشین مرگ برای حذف فیزیکی مخالفان دوباره به راه افتاده است

به گزارش تاورنا، پرونده های مربوط به خاشقجی و اسکریپال نشان می دهند که سازمان های امنیتی آشکارتر از پیش اقدام به حذف فیزیکی مخالفان خود می نمایند. آیا این جلوه ای از رفتار غیرحرفه ای سازمان های امنیتی است یا بازتابگر یک استراتژی جدید؟

ماشین مرگ برای حذف فیزیکی مخالفان دوباره به راه افتاده است

از لحظه عکاسی دیدن فرمایید و کلی مقاله و خبر جالب مطالعه نمایید.

به گزارش خبرنگاران، شبکه خبری دویچه وله در گزارشی نوشته است: آیا سیاست اعزام گروه های مرگ برای کشتن و حذف فیزیکی مخالفان تبدیل به یک استراتژی جدید سازمان های امنیتی شده است؟ کارشناسان مسائل مربوط به سازمان های امنیتی در این باره نظری روشن دارند.

به چند پرونده در این باره اشاره کنیم: جمال خاشقجی، سرگئی اسکریپال، ربودن بازرگانی در برلین توسط سازمان امنیت ویتنام و یا قتل برادر ناتنی رهبر کره شاقتصادی، کیم جونگ اون. همه این موارد حکایت از آن دارند که دولت ها و سازمان های امنیتی آشکارتر از پیش عملیات خود را اجرا می نمایند و از پنهان کاری و کوشش برای مخفی نگاه داشتن این عملیات نیز اثری در کار نیست.

اریش اشمیدت ان بوم، یکی از کارشناسان مسائل امنیتی گفته است که بازار چیزهای مرطوب مجددا رونق گرفته است. در اینجا مراد از چیزهای مرطوب عملیات خونین است. در واقع، در ادبیات آشنای سازمان جاسوسی روسیه، ک گ ب، آن دسته از عملیاتی را که توسط سازمان های امنیتی صورت می گرفتند و منجر به خون ریزی می شدند، چنین می نامیدند.

به باور این کارشناس مسائل امنیتی، دور جدید این عملیات از سال 2006 آغاز شده است. در آن هنگام یکی از ماموران پیشین روسیه به نام آلکساندر لیتویننکو در اثر تماس با پلونیوم 210 مسموم می گردد.

پزشکان بیمارستان وابسته به دانشکده پزشکی لندن 23 روز کوشش کردند تا جان او را نجات دهند. گفته می گردد که لیتویننکو خیلی زود متوجه مسمومیت خود شده بود. او در مصاحبه ای که چند ساعت پیش از مرگش با نشریه تایمز انجام داد، گفته بود: حرامزاده ها ترتیب من را دادند، ولی نمی توانند همه را از پای درآورند.

لیتویننکو که بود؟

آلکساندر لیتویننکو در سال های آخر دهه 90 مسئول پیگیری موارد فساد اقتصادی در سرویس امنیت فدرال روسیه (FSB) بود. این سازمان امنیتی عملا جایگزین سازمان امنیت پیشین روسیه، یعنی ک گ ب شده بود. یعنی جایگزین سازمانی که ریاست آن را در آن ایام ولادیمیر پوتین برعهده داشت.

نتایج پیگیری لیتویننکو باعث خشم مدیران او شد. لیتویننکو از اینکه اقدامی برای مقابله با فساد در آن سازمان صورت نگرفته بود، ابراز نارضایتی نموده بود. در سال 1998، پس از آنکه او از توطئه قتل یکی از ثروتمندان روسیه به نام بوریس برژوفسکی پرده برگرفته بود، به اتهام سوءاستفاده از موقعیت شغلی به زندان افتاد.

لیتویننکو در سال 2000 پیروز به فرار شد و به ترکیه گریخت و از آنجا به انگلستان رفت و در آن کشور تقاضای پناهندگی داد. مقامات انگلستان با تقاضای پناهندگی او موافقت کردند.

گرچه پرونده قتل و مسمومیت این مامور پیشین سازمان امنیتی روسیه تا امروز نیز کاملا روشن نشده است، اما اشمیدت ان بون معتقد است که قتل او توسط سرویس امنیت فدرال روسیه (FSB) انجام شده است.

شلختگی در کار سازمان های امنیتی؟

عاملان حمله به سرگئی اسکریپال و یولیا، دخترش در ماه مارس سال 2018 نیز دقیقا از شیوه و راه حل مشابهی برای حذف فیزیکی او استفاده نموده بودند. این مامور پیشین امنیتی روسیه نیز در اثر تماس با یک سم مهلک مسموم شده بود. سرگئی اسکریپال و دخترش از این حمله جان سالم به در بردند.

باید یادآور شد که عاملان این حمله از سم نوویچوک استفاده نموده بودند که سمی مهلک است و در دوران اتحاد جماهیر شوروی فراوری می شد.

اکنون این پرسش مطرح می گردد که آیا این نوع حملات و سوءقصدها بازتابگر نوعی رفتار غیرحرفه ای و شلختگی سازمان های امنیتی است یا جلوه ای از یک استراتژی جدید؟

پروفسور ولفگانگ کریگر، استاد دانشگاه ماربورگ که یکی از کارشناسان برجسته مسائل مربوط به سازمان های اطلاعاتی و امنیتی بین المللی است، بر این باور است که: آشکارا دیده می گردد که سازمان های امنیتی این روزها در قیاس با گذشته، کوششی برای پنهان کاری نمی نمایند.

کریگر معتقد است که سازمان های امنیتی در حال حاضر کمتر از شیوه ایی هم چون سوءقصد با خودرو و صحنه سازی های شبیه به سوانح رانندگی بهره می گیرند. او می گوید این شیوه ها دیگر نخ نما شده و از مد افتاده اند.

روسیه و تعقیب بی رحمانه خائن ها

سرگئی اسکریپال برای سازمان امنیت ارتش روسیه (GRU) کار می کرد. اما در عین حال با سازمان اطلاعات مخفی بریتانیا (MI6) نیز همکاری داشت. در سال 2004 اسکریپال در روسیه به اتهام خیانت به کشور دستگیر و به 13 سال زندان محکوم شد. در سال 2010 اسکریپال در چارچوب یک تبادل بین المللی اسرا، پیش از انتها دوران زندان خود آزاد شد و به بریتانیا رفت و تقاضای پناهندگی داد.

به باور ولفگانگ کریگر، پرونده اسکریپال آشکارا حکایت از آن دارد که در شیوه و راه حل سازمان امنیت امروز روسیه و شیوه کار ک گ ب تفاوت زیادی مشاهده نمی گردد. قربانیان این حملات و سوءقصدها عموما ماموران سازمان های امنیتی روسیه بوده که در عین حال برای سازمان امنیتی کشورهای دیگر نیز جاسوسی می کردند یا به سازمان های امنیتی کشورهای دیگر پیوسته بودند.

کریگر می گوید: تعقیب و پیگرد این ماموران دو جانبه از سال های دهه بیست قرن گذشته در اتحاد شوروی تاکنون به شکل بی رحمانه ای انجام شده است. تنها تفاوت در این است که در موارد جدید کمتر پنهان کاری شده است. در سال های دهه 20 و 30 کم نبودند مواردی که افرادی از پنجره به بیرون پرتاب می شدند.

سرگئی اسکریپال نیز یکی از این خائن ها و جاسوسان دو جانبه بوده است. او نیز آشکارا در ایام زندگی خود در شهر سالزبری فعالیت هایی بیش از یک فرد بازنشسته داشته است. اشمیدت ان بوم معتقد است که اسکریپال به طور فعال در خدمت سازمان امنیت بریتانیا بوده است.

گفته می گردد که اسکریپال در همراهی با ماموران سازمان جاسوسی بریتانیا در پراگ اقدام به شناسایی هویت جاسوسان روسی نموده است که او از ایام فعالیت خود در سرویس امنیت فدرال روسیه می شناخته است.

این کارشناس سازمان های امنیتی می گوید: در تابستان سال 2016، اسکریپال در شهر تالین، پایتخت استونی پیروز به شناسایی هویت سه جاسوس روسیه می گردد.

اسکریپال همچنین اطلاعاتی درباره مناسبات مافیای روسیه با سیاستمداران ارشد اسپانیا در اختیار سازمان امنیت آن کشور قرار داده است. اشمیدت ان بوم می گوید: به این ترتیب، او هم چنان با سرویس های جاسوسی کشورهای غربی همکاری داشته است. و همین موضوع باعث خشم همکاران سابق او در سرویس های امنیتی شده است.

تیره شدن مناسبات بریتانیا و روسیه

آلکساندر گوزاک که رئیس لیتویننکو بود، درباره راه حل برخورد روسیه با خائن ها و جاسوسان دوجانبه به خبرنگار نیویورک تایمز چنین گفته است: من با ایده آل های اتحاد شوروی بزرگ شده ام. تو باید بر چهره یک خائن تف کنی، باید او را دستگیر کنی، به او شلیک کنی، یا او را به دار بیاویزی و آنگاه بر سر قبر او ادرار کنی!

به این مسائل باید تیرگی مناسبات بریتانیا و روسیه را نیز اضافه نمود. تیرگی مناسبات این دو کشور تاریخ خود را دارد. پس از فروپاشی اتحاد شوروی و انتها جنگ سرد، بسیاری از کشورهای غربی از دامنه فعالیت های جاسوسی و اطلاعاتی خود در روسیه کاستند. حال آنکه به باور اشمیدت ان بوم، بریتانیا از چنین سیاستی پیروی نکرد. او می گوید: نتیجه را می توان در جنگ چچن مشاهده کرد. سازمان های اطلاعاتی و امنیتی بریتانیا در آن جنگ حضوری آشکار و پایدار داشتند. جمهوری چچن همان منطقه ای بود که سازمان اطلاعات مخفی بریتانیا (MI6) پیروز شد به بسیاری از جاسوسان روسی فراری پناه بدهد و آن ها را به کار بگیرد.

افزون بر آن مهاجرت و زندگی شماری از ثروتمندان روس تبار در لندن نیز بر تیرگی بیشتر مناسبات روسیه و بریتانیا اضافه نموده است. ولفگانگ کریگر می گوید بسیاری از این ثروتمندان عملا در سایه سیستم سیاسی حاکم بر روسیه پیروز به کسب ثروت کلان شدند و پس از آن با مهاجرت به بریتانیا و زندگی در لندن عملا به کارزار ضد پوتین و دولت روسیه پیوسته اند.

تکذیب غیرقابل قبول دولت عربستان

ولفگانگ کریگر بر این باور است که دولت عربستان سعودی در خصوص جمال خاشقجی نیز از راه حل مشابهی بهره گرفته است. به باور او، خاشقجی نیز در درون خود سیستم قدرت عربستان رشد نموده و با پشت کردن به دولتمردان عربستان، از این منظر همچون اسکریپال از نگاه صاحبان قدرت در ریاض یک مرتد و خائن به حساب می آید.

از روز 2 اکتبر که جمال خاشقجی پا به درون کنسولگری عربستان در استانبول نهاده تاکنون هیچ اثر و نشانه ای از او دیده نشده است (امروز عربستان قتل خاشقجی را پذیرفت) مقامات ترکیه به گروه مرگی اشاره می نمایند که در همان روز ورود خاشقجی به کنسولگری عربستان به استانبول سفر نموده بودند.

اشمیدت ان بوم حضور یک پزشک در بین گروه 15 نفره مرگ را معنی دار می داند. او می گوید: ما می دانیم که در شیوه های شکنجه مدرن همواره یک پزشک نیز حضور دارد. این موضوع را ما در دو مورد گوانتانامو و ابوغریب در عراق نیز مشاهده نموده ایم.

میشائیل مولر، کارشناس امور جاسوسی و اطلاعاتی که برای سازمان اطلاعات آلمان کار می نماید و تا کنون چندین مقاله و کتاب نیز درباره مسائل جاسوسی منتشر نموده است بر این باور است که استفاده از شیوه های این چنینی از سوی سازمان جاسوسی روسیه و عربستان ناشی از رفتاری غیرحرفه ای و شلختگی در پیشبرد وظایف نبوده، بلکه این سازمان ها با چنین شیوه هایی مایلند پیغامی به دیگران بدهند. او می گوید: فعالیت این سازمان های اطلاعاتی به هیچ روی غیرحرفه ای نیست. آن ها با این اقدامات خود مایلند به دیگران نیز پیغام بدهند. این پیغام چنین است: ما قادر به انجام چنین عملیاتی هستیم، ما این عملیات را انجام می دهیم و می دانیم که می توانیم این عملیات را به انتها ببریم و به هیچ کس هم اجازه نمی دهیم که مانع از انجام این عملیات بگردد.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 6 بهمن 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: taverna.ir شناسه مطلب: 645

به "ماشین مرگ برای حذف فیزیکی مخالفان دوباره به راه افتاده است" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ماشین مرگ برای حذف فیزیکی مخالفان دوباره به راه افتاده است"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید