گمشده بزرگ استقلال در جابجایی ، ساپینتو در ترافیک آزارد هنده! - تاورنا

به گزارش خبرنگاران آنلاین، گمشده بزرگ استقلال در پنجره جابجایی، تعادل است. آنها در شروع فصل جابجایی هیچ بازیکنی نمی خریدند و حالا که به روزهای پایانی جابه جایی بازیکن ها در فوتبال ایران رسیده ایم، هر روز از خریدهای نو رونمایی می کنند. اضافه شدن دو وینگر به صورت همزمان به تیمی که چندین و چند مهاجم دیگر دارد، تصمیم بحث برانگیزی به نظر می رسد.

در نگاه اول استقلال به یک تیم کهکشانی تبدیل شده که انتظار می رود همه جام ها را درو کند اما در یک نگاه عمیق تر، آنها یک تیم به شدت شلوغ هستند که برای هماهنگ شدن زمان زیادی می خواهد. تیمی که خریدهای پرشمارش در خط حمله، اصلا شباهتی به هم ندارند و معلوم نیست که چطور با تاکتیک و نقشه های فنی مدنظر سرمربی هماهنگ می شوند. شاید طرفداران استقلال در این مقطع، از معارفه رگباری ستاره های نو راضی باشند اما همین طرفدارها درصورت دور ماندن تیم از نتایج ایده آل، عملکرد مدیران، مربیان و حتی ستاره های تیم را زیر سؤال خواهند برد.

در این فصل خبری از رقابت های لیگ قهرمانان آسیا نیست و استقلال نهایتا در دو جام به رقابت می پردازد. در واقع به نظر می رسد تعداد بازیکنانی که این فصل در استقلال مدعی قرار گرفتن در ترکیب اصلی هستند، حتی از تعداد بازی های باشگاه نیز بیشتر خواهد بود. این تیم به ویژه در خطوط هافبک و حمله، نفرات بسیار زیادی دارد که بیشترشان باید به نیمکت نشینی در طول فصل عادت کنند. تجربه نشان می دهد که این بازیکن ها برخورد خوبی با این ماجرا نخواهند داشت. علاوه بر این داشتن این تعداد بازیکن، کار ساپینتو را برای کار کردن روی هر ستاره به صورت اختصاصی در تمرین ها تقریبا غیرممکن خواهد کرد. به همین علت است که بسیاری از مربیان دنیای فوتبال همیشه طرفدار تیم های خلوت با کیفیت بالا هستند. حتی در فوتبال ایران هم معمولا چنین تیم هایی نتیجه می گیرند. پرسپولیس با برانکو در حالی قهرمان مطلق فوتبال ایران شد که حتی به زحمت 3 بازیکن تعویضی داشت، استقلال فرهاد مجیدی نیز در فصل گذشته، اصلا تیم شلوغی نبود و به همین علت خیلی زود به هماهنگی و انسجام رسید. مدیران استقلال اما یک هفته بعد از شروع فصل، ستاره های نوی را به ساپینتو سپرده اند و حالا این مربی باید همه نقشه های قبلی اش را تغییر بدهد. مرور گذشته نشان می دهد تیم هایی که تا این اندازه شلوغ هستند، همیشه در محاصره بحران های بزرگ و اختلافات درونی انکارنشدنی قرار می گیرند.

مسئله مهم دیگری که انگار در استقلال نادیده گرفته شده، مسئله زمان است. معلوم نیست چرا باشگاه به همین سادگی زمان را از دست داده و فرایند مذاکره برای جذب آخرین خریدها را تا این اندازه طولانی کرده است. مگر آنها نمی دانستند که مهدی قایدی در فهرست سرمربی نو الاهلی جایی ندارد و در پی بازگشت به ایران است؟ مگر آنها نمی دانستند که محمد محبی در سال جام جهانی تصمیم به بازگشت گرفته و سانتاکلارا مسئله ای با جدایی قرضی اش ندارد؟ چرا این نفرات باید فصل بدنسازی و اردوی پیش فصل تیم را از دست بدهند، در همه دیدارهای محبت آمیز غایب باشند و یک هفته بعد از شروع فصل و آن هم بعد از سپری شدن بازی حساسی مثل نبرد با سپاهان به تیم اضافه شوند؟ چرا ساپینتو ناچار شده در همه این مدت چند مهره مازادی را تمرین بدهد که از ابتدا هم مشخص بود در نهایت به طرف درهای خروجی استقلال هدایت خواهند شد؟ خریدهای نو حالا به جلسه های تمرینی تیم ملحق می شوند و پشت سر آنها، سیاوش یزدانی نیز به باشگاه اضافه خواهد شد. طبیعتا کمی طول می کشد تا این نفرات به هماهنگی لازم برسند و زمان کلیدی هفته های شروع فصل به راحتی برای استقلال از دست می رود. باشگاه نه تنها استراتژی درستی در فصل جابجایی نداشته بلکه حتی زمان درستی را برای پیاده کردن این استراتژی درنظر نگرفته است.

هنوز زمان زیادی از ورود ساپینتو به ایران سپری نشده اما اگر این مربی فقط یک بار در ترافیک تهران انتظار کشیده باشد، حالا می تواند حال و روز بازیکنانی که در این ترافیک سنگین ترکیب تیم فرصتی برای بازی به دست نمی آورند را درک کند. این مسئله هم برای بازیکن ها و هم برای خود این مربی آزاردهنده خواهد بود. مدیران باشگاه به باور خودشان با این خریدها، دست ساپینتو را باز گذاشته اند و همه چیز را برای موفقیت مرد پرتغالی آماده کرده اند غافل از اینکه پالایش این تعداد ستاره برای رسیدن به یک ترکیب مطلوب و مدیریت اعتراض ها و تنش های احتمالی، خودش یک چالش بسیار بزرگ و جدی برای سرمربی خواهد بود. ساپینتو قبل از نگاه کردن به رقبا و جنگیدن با آنها، باید به تیم خودش سروسامان بدهد و هر بازیکن تازه ای که به این مجموعه اضافه می شود، این مسئولیت را دشوارتر می کند. محل تمرین استقلال این روزها، شلوغ ترین نقطه مرکز ایران است!