یک بام و دو هوا ، تحریم کنندگان انتخابات، مخالف مشارکت حداقلی - تاورنا

میلاد مفاخری، عضو سابق شورای مرکزی کمیته ناظر بر نشریات در یادداشتی ارسالی به خبرنگار دانشگاه خبرنگاران، با عنوان یک بام و دو هوا نوشت: شروع صحبتم را برای این که مخاطب این یادداشت به فضای کلان نشریات دانشجویی در طی یک سال گذشته مطلع شود، اینگونه شروع می کنم؛ نزدیک به دو سال پیش در این ایام که نه از کرونا خبری نبود و نه مرغ 27 هزار تومانی میل می کردیم، عده ای دانشجو با حمایت مسئولان و در حرکتی که حتما در تاریخ جریان دانشجویی ثبت خواهد ماند، برای این که در انتخابات شورای مرکزی ناظر بر نشریات دانشجویی وزارت علوم کرسی های بیشتری را کسب نمایند، اقدام به ابطال ناجوانمردانه انتخابات کمیته های ناظر بر نشریات دانشجویی 26 دانشگاه در سطح کشور کردند.

اینکه چرا برای رای آوردن این کار را با یک نسل از فعالین نشریات دانشجویی انجام دادند و آن ها را از حضور در مهم ترین اجتماع نشریاتی کشور محروم کردند را بارها در طی سال گذشته به دلیل مسئولیتم در شورا در فرصت های پیش آماده بیان کردم و کردند؛ اما شرح یک خطی این مسئله می شود: عدم عملکرد مناسب در دوران مسئولیت، فرار از پاسخگویی، منفعت طلبی، شعار زدگی، و اولویت قرار دادن فرامین پدرخواندگان خارج از دانشگاه، به نیازها و دغدغه های دانشجویانِ بعضاً مظلوم.

حال که ماقبل را می دانید و با کمی بالا پایین کردن فضای مجازی مستنداتش را هم می یابید، کتاب تاریخ را ورق می زنیم و به زمان حال رجوع می کنیم؛ یعنی انتخابات 25 بهمن 99 که به واسطه شیوع ویروس کرونا و الویت دهی به حق و حقوق نشریات دانشجویی با تاخیر ده ماهه برگزار گردید.

پلان اول/ سکوت غر غر منفعت طلبی

آن موقع که مدیران مسئول به ما اعتماد کردند و ما را لایق نمایندگی خود دانستند به خود و آن ها قول دادیم، شیوه نامه انتخابات مدیران مسئول نشریات را که انحصار گرایانه و منفعت طلبانه برای عده ای محدود است و ظالمانه در حق اکثریت فعالان این حوزه، اصلاح کنیم. از دانشگاه های همسو با وزارت علوم که انتظاری برای یاری نبود، اما از دانشجویان چرا!

دلسوزان زیادی پای کار آمدند؛ اما عده ای هم نیامدند، مانند نفر چهارم انتخابات پارسال که بعد از تقلب و تخلف فاحش نفر سوم و فرار رو به جلو و انصرافش وارد شورا شد. آن هم از ائتلافی که با عملکردش آزادی را تا غروب همراهی نموده و نه تنها عملکردی نداشت؛ بلکه 26 دانشگاه را از حضور در انتخابات محروم نموده بود. اما بحثم این نیست بحثم آنجاست که نه تنها پیشنهادی برای اصلاح شیوه نامه از جانب آن ائتلاف به شورا نیامد؛ بلکه نفر علی البدل شورا هم یک برگ پیشنهاد به شورا ارائه نکرد و تنها به سنگ اندازی در جهت اصلاح شیوه نامه بسنده کردند. روشی که با قدرت ادامه دادند و عملا هیچ نکردند جز کوشش در جهت منافع شخصی، تا زمان انتخاب کمیته های ناظر در دانشگاه.

پلان دوم/ یک بام دو هوا

انتخابات سال جاری در کمیته ها و به ویژه در شورا از سوی غروب آزادی شاهد یک شیوه کنشگری آشنا بود که از قضا ارث بزرگترهایشان است. یعنی هرجا که مردم به آن ها اقبال نداشتند اولا مشکل از ساختار دموکراسی و فشارهای بیرونی است و حتی یک ذره امکان ندارد که نتیجه این عدم اقبال عملکرد ضعیف و کارنامه پر از خالیشان باشد.

اتفاقی که سال قبل، غروب آزادی حس نموده بود رخ می دهد به همین دلیل 26 دانشگاه را از حق رای آزادانه محروم کرد تا صرفا خود روی کار بماند، البته که نه محکم دانشجویان خط بطلانی بود بر انحصارشان. از همین رو در مرحله اول یعنی انتخابات کمیته ها هر جا که حس کردند حتی اندکی شانس برای کسب کرسی های دانشجویی دارند با تمام توان به میدان آمدند و از تمام ابزار ها برای جلب نظر دانشجویان استفاده کردند و در هر دانشگاهی که حس کردند که دانشجو با آن ها همسو نیست و دست رد به منفعت طلبیشان می زند، بیانیه دادند و زمین و زمان را به هم دوختند و به خیالشان انتخابات را تحریم کردند.

در همین شرایط هم به گواه آمار، بسیاری از نزدیکانشان در انتخابات شرکت کردند؛ این یعنی اعتباری هم در بین دوستان خود ندارند. دوباره بیانه دادند و گفتند فشار آوردند به دانشجو، حال این که هر فعال نشریاتی که کمی درگیر کف میدان باشد می داند در دوره دیکتاتوری آن ها بود که دانشجو راه راه روهای دادسرا را یادگرفت.

بگذریم، با همه این احوال بار دیگر دانشجویان نشان دادند بیشتر از آنکه حرف و بیانیه برایشان مهم باشد، عملکرد و عمل به وعده هاست که دارای اهمیت است و با شرکت در انتخابات شورای مرکزی ناظر بر نشریات وزارت علوم بار دیگر در حالی که در ظاهر توسط پدرخوانده ها تحریم شده بود، اما در باطن همه کار کردند که دوباره به قدرت برسند، خط بطلانی کشیدند بر انحصار آزادی و منفعت طلبی.

سخن آخر

سال جاری که دوباره به واسطه ارتباط موثر نمایندگان با کف دانشگاه، عملگرایی و پیگری مسائل دانشجویان و توانمندی خود داوطلبان حضور در شورا به احیای عدالت آری گفته اند، باید جهت شروع شده گذشته پر قدرت تر از قبل ادامه یابد و هدف های جدیدی جانمایی شود. اصلاح دستور العمل اجرای ناظر بر ظوابط نشریات دانشجویی که باید به وسیله شورای عالی انقلاب فرهنگی اصلاح شود یکی از اهداف جامانده این دوره است که باید با قدرت در دوره جدید پیگری شود.

آنچه که جریان موسوم به غروب آزادی را به زوال کشاند دوری از بدنه دانشجویی و نگاه از بالا به پایین بود؛ به طوری که نمایندگان هر دوره تنها با تایید یک شخص می توانستند نامزد حضور در شورا شوند، در صورتی که آنچه باعث تداوم احیای عدالت خواهد بود ان شاءالله پویایی و نگاه پایین به بالاست؛ به طوری که نامزد های داوطلب ابتدا در یک انتخابات درون جریانی شرکت نموده و خود را در معرض انتخاب اعضای ائتلاف قرار می دهند و از دل آن ها نفرات نهایی انتخاباتی شوند که بسیار نزدیک به دموکراسی آزادی است. اتفاقی که در تمام سال ها رخ داد. در آخر به دانشجویان متذکر می شوم؛ اگر می خواهیم پویا بمانیم نباید درگیر پدرخوانده سالاری شویم موردی که می تواند انتها رویای شیرین احیای عدالت باشد.