راهکارهایی مهم برای جدا کردن محل خواب کودک ، چه سنی برای آغاز خواب مستقل مناسب است؟ - تاورنا

به گزارش خبرنگاران، یکی از مراحل رشد و تربیت کودک، جداکردن مکان خواب از والدین است. خیلی ها بر سر سن مناسب این کار اختلاف نظر دارند. بعضی ها معتقدند این اتفاق باید هرچه زودتر رخ دهد، حتی چندماه بعد از تولد و حتی اگر کودک احتیاجمند شیرخوردن شبانه بود، مادر به سراغ جای خوابش رفته، به او شیر داده و دوباره برگردد. از دیگر سو، بعضی هم معتقدند نباید کودک را تحت فشار قرار داد و تا زمانی که خودش تمایل به جدا خوابیدن ندارد او را مجبور نکرد. برترین راه چاره، توجه به احتیاجهای کودک و توانمندی های او در خوابیدن جداگانه است که در عین حال آسیب جدی روحی هم تهدیدش نکند.

نوع خواب کودک، احتیاجمند حضور والدین

نگاه حد وسط و متعادل در این خصوص معتقد است حدود 4 سالگی، زمان مناسبی برای مستقل خوابیدن کودک است. البته اگر کودکی زودتر از این سن تمایل در استقلال خواب شبانه داشته باشد به هیچ عنوان نباید مانع او شد. عواملی همانند شیر خوردن کودک که تا 2سالگی وجود دارد، از پوشک گرفتن او که تا حدود 3سالگی است ازجمله عواملی است که امکان خواب مستقل کودک را فراهم نمی نماید.

از طرفی نوع خواب بچه ها در سن زیر 3سال نیز به گونه ای است که به حضور مادر یا پدر در کنار خود احتیاج دارند و اگر این احتیاج تامین نگردد، کودک آسیب خواهد دید. به گفته روانشناسان، خواب کودک 2مرحله دارد؛ مرحله سبک و عمیق که چشم ها نیمه بسته است، بدن پیچ وتاب می خورد و حرکات تنفسی نامنظم است. در مرحله عمیق اما بدن آرام و تنفس منظم است و دست و پاها در 2طرف بدن رها می شوند.

80درصد خواب بچه ها سبک است و تا 3 سالگی، 80درصد خواب عمیق می گردد و این پدیده از الطاف الهی است تا کودک در خواب سبک بتواند در برابر سرما، گرسنگی، گرفتگی بینی و قطع تنفس عکس العمل نشان دهد. بچه ها، دائم از مرحله خواب سبک به عمیق و برعکس در حال تغییرند و این تغییر دائم، دفعات بیداری و نتیجه دفعات زمان آسیب پذیری را بیشتر می نماید. وجود مادر کنار کودک می تواند انتقال از خواب سبک به عمیق را با شیردهی یا نوازش و لالایی راحت تر کند و درصورت عدم حضور مادر، انتقال، به راحتی انجام نمی گردد و کودک گریه های عصبی سر خواهد داد.

خواب مستقل و اضطراب جدایی

کودک منبع پاسخگویی احتیاجهایش را اول مادر و در درجه بعد پدر می داند. از طرف دیگر باید احتیاجهای زیستی و روانی کودک به سرعت پاسخ داده گردد. وقتی کودک در اتاقی جداگانه خوابانده گردد، وقتی شب می گردد، زمان زیادی طول می کشد تا مادر کنار او بیاید. همین زمان باعث ایجاد ترس و اضطراب در کودک می گردد. از طرفی دیگر، سن اضطراب جدایی کودک بین 6ماهگی تا حدود 3سالگی است و جدایی هنگام خواب می تواند این مسائل را بیشتر کند.

راه چارهها و نکاتی مهم در جدا کردن محل خواب کودک

حالا که سن مناسب کودک برای خواب مستقل فرارسیده می توان با یاری راه چارههایی این دوران را برای بچه ها راحت تر و مجذوب نماینده تر جلوه داد. پیش از آن نیز ضروری است والدین نکاتی را عایت نمایند. اتاق یا محل خواب کودک باید برایش مجذوب نماینده باشد. می توان تا قبل از سن جدا کردن جای خواب، تخت و کمد مستقل برای کودک تهیه نکرد و با فرارسیدن زمان جدا کردن، با تهیه تخت و کمد، این اتفاق را برای کودک مجذوب نماینده و خوشایند نشان داد.

اگر اتاق مجزایی در خانه برای کودک وجود ندارد، می توان وسایل و تجهیزات خواب او را در گوشه ای دنج و مناسب از خانه یا حتی اتاق والدین قرار داد به گونه ای که حس فضایی جدا و مستقل به کودک القا کند. وسایل و تجهیزات خواب کودک را با سلیقه و انتخاب خودش تهیه کنید، شاید انتخاب بعضی رنگ ها و نقش های کار شده روی بالش و پتوی کودک، برای فرزند شما ناخوشایند باشد.

هنگام خواب، چراغ کوچکی را در نزدیکی اتاق فرزندتان روشن بگذارید. در شب های اول بهتر است در کنارش باشید و برایش کتاب بخوانید و به او بگویید که وقتی خوابش برد شما هم به تخت خودتان می روید. یادتان باشد از سرزنش کردن کودک یا به کاربردن عبارات تند بپرهیزید و دائم او را با انواع ترفندهای ساده تشویق کنید. اگر کودک نیمه شب به اتاق شما آمد، با آرامش او را به محل خواب خودش راهنمایی کنید.

ترس های کودک را جدی گرفته و برای برطرف آن در کنارش قرارگیرید و آن را حل کنید. در نهایت اینکه جدا کردن جای خواب کودک، مرحله مهم و بزرگی است. اگر برای رسیدن به هدف، عجله کنید نتایج خوبی نخواهید گرفت، با قدم های کوچک پیش روید تا در کمترین زمان به برترین نتیجه برسید.

• 5 حقیقت جالب درباره خواب نیمروزی | این افراد از چرت زدن وسط روز اجتناب نمایند