کلاهی که بر سر کارگران غیرنیشکری هفت تپه رفت ، به کارگر وعده استخدام دادند، اما اخراج نصیبش شد! - تاورنا

گروه دانشگاه خبرنگاران، هانا چراغی؛ * شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه از سال 1394 در قالب اصل 44 قانون اساسی به بخش خصوصی واگذار شد. این واگذاری از ابتدا غلط و بی ضابطه بوده و خاتمه خوشی نداشته است.

از زمانی که خصوصی سازی اجرا شده تا به الان، روز به روز حال هفت تپه بدتر شد. طی 5 سال گذشته وعده های بسیاری به کارگران این شرکت داده شده، که راه به جایی نبرده است.

شاید بتوان ریشه این نابسامانی را در این دانست که کارفرمای شرکت کشت و صنعت نیشکر اساسا دنبال توسعه نبوده؛ زد و بند هایی که وی برای رسیدن به اهداف خود از طریق اخذ وام های بانکی و ارز های دولتی انجام داده و از نام هفت تپه و کارگران آن برای رسیدن به این خواسته ها، سوء استفاده کرده، در دادگاه متهمان ارزی پرونده هفت تپه تعیین شد.

البته یک ماهی می شود که صدای کارگران شرکت هفت تپه به گوش کنندگان مجلس رسیده و آنان به شکل جدی پیگیر حل مسائل این شرکت هستند. کنندگان در تلاشند اصلی ترین خواسته کارگران که خلع ید اسدبیگی ها از هفت تپه است را محقق کنند.

پیگیری های کنندگان برای حل مسائل هفت تپه تا اینجا پیش رفته که سومین جلسه رسیدگی به این پرونده که 30 مردادماه با حضور وزیر امور اقتصادی و دارایی، رئیس سازمان خصوصی سازی، کننده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، کننده دیوان محاسبات کشور، کننده استاندار خوزستان و فعالان کارگری شرکت و برخی دیگر از مسئولان مربوطه برگزار گشت، سیدنظام الدین موسوی، عضو کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: در صورتی که مسئله خلع ید کارفرمای شرکت هفت تپه از سوی سازمان خصوصی سازی و وزارت اقتصاد تعیین تکلیف نشود، چاره ای نداریم جز اینکه از اختیاراتمان برای استیضاح وزیر اقتصاد استفاده کنیم.

حتی در خاتمه این جلسه، به وزیر اقتصاد و رئیس سازمان خصوصی سازی اولتیماتوم 15 روزه داده شد تا تکلیف خلع ید اسدبیگی را تعیین کنند.

دوم شهریورماه هم چند کننده مجلس شورای اسلامی که پیگیر این مسئله هستند، به همراه بازرسان دیوان محاسبات کشور راهی شهرستان شوش شدند و در جمع کارگران معترض مقابل فرمانداری شوش حاضر شدند. حتی به شرط خلع ید اسدبیگی ها و بازگشت به کار کارگران اخراجی شرکت و تحقق سایر مطالبات آنان، به اعتراضات مسالمت آمیز این شرکت بعد از 70 روز خاتمه داده شد و اکنون کارگران منتظر تحقق وعده های کنندگان هستند.

در این بین، نباید از کارگران غیرنیشکری، دفع آفات و فنی صنعتی کارخانه هفت تپه غافل شد. این کارگران چندی پیش به دلایل غیرمنطقی از سوی کارفرما اخراج و از کار بیکار شدند و در بلاتکلیفی به سر می برند. دور از واقعیت نیست که بگوییم، هیچ رسانه ای به درستی صدای این کارگران نشده و همچنان تعیین نیست چه سرنوشتی در انتظار این کارگران است.

طبق گفته های یکی از کارگران غیرنیشکری هفت تپه، 5 سالی می شود که کارگرانی که اکنون به عنوان غیرنیشکری از آنان یاد می شود، به صورت فصلی در هفت تپه کار می کنند. کارگرانی که از ابتدای خصوصی سازی به آنان ظلم شده و هیچکدام از حق و حقوقشان به درستی پرداخت نشده است.

سال 98 کارفرمای این شرکت به کارگران فصلی وعده داد در صورتی که در بخش غیرنیشکری فعالیت کنند و روزانه 12 تا 14 ساعت مداوم با تمام توان کار کنند، قراردادی با آنان منعقد می کند و دیگر از آن ها به عنوان کارگر فصلی یاد نمی شود و به استخدام شرکت در می آیند. کارگران مظلوم فصلی گول این وعده را خوردند و یکسال تمام در این شرایط کار کردند. یکی از این کارگران میگوید بدون اینکه به ما مزایایی بدهد و از حقوق عرفی برخوردار باشیم، اوایل خرداد 1399 به یکباره اظهار داشتند که اخراج هستید و دیگر به شما در هفت تپه نیازی نداریم!

این کارگر غیرنیشکری شرکت هفت تپه می گوید: اگر بنا بود اخراج شویم، چرا از اول وعده استخدام به ما دادند؟ به عنوان برده به ما نگاه می کنند و هر چه در توان داشتیم را به امید وعده استخدامش، به پای بخش غیرنیشکری ریختیم. یکسال مدت کمی نیست؛ اسدبیگی با اینکار با روح و روان کارگران فصلی شرکت بازی کرد. بهانه آن ها این است که شرکت نیروی مازاد دارد، اما در واقع هیچکدام از کارگران شرکت، نیروی مازاد نیستند و به وجودشان در بخش های نیشکری و غیرنیشکری نیاز است.

به گفته این کارگر، بار ها پیگیر این موضوع شدیم و از مسئولان درخواست رسیدگی به وضعیتمان را داشتیم، اما هیچکس جوابگوی ما نیست و مدیریت شرکت، تقصیر را گردن اقتصاد کشور و حتی اعتراضات کارگری هفت تپه می اندازد. جدای از نیرو های غیرنیشکری، این بلا را سر نیرو های دفع آفات و فنی صنعتی کارخانه نیز آوردند. بسیاری از کارگران به امید همین وعده استخدام اقدام به اخذ وام های بانکی کردند، اما اکنون که از کار بیکار شده اند و نمی دانند اقساط بانکی خود را پرداخت کنند. وقتی می بینم که برخی از نیرو های غیرنیشکری توان خرید حتی یک بستنی یا عروسک برای فرزندانشان ندارند، دلم می خواهد از غصه بمیرم. ای کاش، هر چه زودتر دست اسدبیگی ها از هفت تپه قطع شود و دیگر نام آن ها را هم نشنویم.

این کارگر غیرنیشکری هفت تپه اظهار می کند: کسانی که در بخش های غیرنیشکری، دفع آفات و فنی صنعتی مشغول کار بودند، مدرک های تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد داشتند، اما با حداقل حقوق برای اسدبیگی کار می کردند و تنها امیدشان تحقق وعده استخدام او بود. نیرو های دفع آفات از یکم مردادماه و غیرنیشکری ها و نیرو های فنی صنعتی از خردادماه 1399 اخراج شدند. تنها امید ما برای کار کردن در شهرستان شوش، همین شرکت هفت تپه است. شرکت صنعتی دیگری در این منطقه وجود ندارد که بخواهیم در آن مشغول کار شویم.

کارگر غیرنیشکری هفت تپه: نیرو های دفع آفات شرکت از یکم مردادماه و غیرنیشکری ها و نیرو های فنی صنعتی از خردادماه 1399 به یکباره اخراج شدند.

در این راستا فعالان کارگری غیرنیشکری شرکت هفت تپه روز گذشته، سوم تیرماه به منظور رسیدگی به مسائلشان با محمد کعب عمیر، کننده مردم شوش در مجلس شورای اسلامی دیداری داشتند و کعب عمیر به آنان وعده داده بود که نهایتا تا عصر امروز، چهارم تیرماه با پیگیری هایی که برای حل مسائل آنان انجام می دهد و شرایط برای بازگشت به کار نیرو های غیرنیشکری فراهم شود، اما تا این لحظه خبری از تحقق این وعده کننده مردم شوش نشده است.

یکی دیگر از فعالان کارگری شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه نیز در خصوص اخراج کارگران غیرنیشکری این مجموعه می گوید: بیشتر نیرو های غیرنیشکری و دفع آفات و فنی صنعتی هفت تپه، بومی هستند و اسدبیگی با وعده استخدام از آنان سوء استفاده کرد و در مقابل در رسانه ها مدعی شد که در هفت تپه 2000 نیرو استخدام کرده و اشتغالزایی داشته، اما حقیقت چیز دیگریست و این ادعا های کارفرمای شرکت، صحت ندارد. از ابتدا به این کارگران نگفتند که قرار است به عنوان نیروی فصلی کار کنید و با وعده قراردادی شدن، آنان را توجیه کردند که در بخش غیرنیشکری فعالیت داشته باشند و مدتی بعد هم اخراجشان کردند.

این فعال کارگری شرکت هفت تپه اضافه می کند: این بلا را اسدبیگی بار ها سر نیرو های فصلی و حتی قراردادی آورده است. او به اقتصاد چینی معتقد است؛ به این معنی که نیروی کار، ارزان باشد و در مقابل، کارگر با تمام توان کار کند و از حداقل مزایا برخوردار باشد. حتی در سال 1399، دلیل افت تولید چغندر را اعتراضات کارگری و کم کاری های کارگران اظهار داشت و پس از آن هم، برخی از کارگران این مجموعه را اخراج کرد.

وی اظهار می کند: اولویت اصلی ما خلع ید اسدبیگی از هفت تپه است و خوشبختانه این مهم در حال انجام است، اما با توجه به شرایط سخت و بحرانی که از نظر اقتصادی با آن گریبان گیر هستیم، اخراج یکباره نیرو های غیرنیشکری و دفع آفات و فنی صنعتی، ضربه سختی به کارگران و حتی خانواده های آنان وارد آورده است. بیشتر این کارگران در شرایط سختی زندگی می کند، خانه های آنان از کمترین متراژ خانه و حداقل امکانات زندگی برخوردار هستند. اگر سری به خانه های کارگران بزنید، می بینید که یخچال های آنان خالی از مواد خوراکی است و بچه هایشان از گرسنگی رنج می برند.

این فعال کارگری شرکت هفت تپه مدعی شده که: کارفرمای هفت تپه حتی به نیرو های رسمی هم رحم نکرده و همان سال 1394 که پای او به شرکت باز شد، اظهار داشت 1000 تا 1500 نفر از نیرو های رسمی بازنشسته می شوند؛ نیروی رسمی که 20 تا 25 سال سابقه کار دارد و حقوق او 4 تا 5 میلیون تومان بوده در سال 1394. برای بازنشسته کردن این نیروها، اسدبیگی وعده داد که سنوات آنان را طی 2 سال پرداخت می کند و از این بابت هم ضرر های زیادی به کارگران بازنشسته وارد کرد.

گفتنی است پیگیری های خبرنگاران، پیرامون حل مسائل شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه و تحقق مطالبات بحق کارگران آن همچنان ادامه دارد. این خبرگزاری از ابتدا در کنار کارگران این شرکت بوده و صدای آنان را به گوش مسئولان رسانده و همچنان در این راه، قدم بر می دارد.