5 پیشنهاد برای برنامه هفتم توسعه در مورد تعلیم تربیت دانش آموزان با نیازهای ویژه - تاورنا

با ما همراه باشید و درباره ساعت اینترنتی بیشتر بدانید.

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان آموزش وپرورش استثنایی، سید جواد حسینی در این کنفرانس ملی که به صورت مجازی برگزار گردید با بیان اینکه سازمان آموزش وپرورش استثنایی مولود انقلاب در سال 1370 و با مصوبه مجلس شورای اسلامی است اظهار کرد: با گذشت سی سال از تأسیس این سازمان هم اکنون 150 هزار نفر از دانش آموزان با احتیاجهای ویژه در 7 گروه تحت پوشش خدمات آموزشی، پرورشی و توان بخشی آموزش وپرورش استثنایی قرار دارند و پوشش تحصیلی این دانش آموزان از بدو تأسیس تا به امروز 18 برابر شده است.

وی اضافه کرد: تعداد دانش آموزان طرح تلفیقی فراگیر 82 برابر افزایش داشته است و اعتبارات این سازمان نیز 12 برابر شده است.

معاون وزیر با بیان اینکه رسالت اصلی نظام تعلیم وتربیت تبدیل منابع انسانی به سرمایه های انسانی است اظهار کرد: هدف عمده سازمان آموزش وپرورش استثنایی، طراحی سیستمی آموزشی، پرورشی، و توان بخشی است به نحوی که ناتوانی های ذهنی و جسمی بچه ها و دانش آموزان استثنایی جبران گردد و آنان بتوانند به نیروهای مؤثر و مولد در جامعه تبدیل شوند. دستیابی به این هدف مستلزم تمهیدات قانونی و استراتژی های برنامه محور است.

حسینی در ادامه با بیان اینکه برنامه های توسعه ای به برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت تقسیم می شوند اظهار کرد: برنامه های کوتاه مدت همان برنامه های سالانه هستند، برنامه های میان مدت برنامه های 5 تا 7 ساله هستند که 5 برنامه پیش از انقلاب و 6 برنامه نیز پس از انقلاب تا به امروز اجرا شده است و برنامه های بلندمدت نیز در نظام جمهوری اسلامی 20 ساله هستند که اولین آن از سال 1384 آغاز شده است.

وی اضافه کرد: برنامه های میان مدت در قبل از انقلاب برون زا، فاقد برنامه بلندمدت و دارای نگاه تک بعدی عمرانی و اقتصادی بودند و پس از انقلاب سعی بر این شد که این ایرادات در برنامه های میان مدت مرتفع گردد.

وی گفت: یکی از ضعف های اصلی نظام برنامه ریزی کشور عدم استقرار رویکرد آینده پژوهی در نظام تدوین برنامه هاست و در برنامه های توسعه همیشه وسایلی برای دستیابی به هدف ها تدارک دیده می گردد، اما در برنامه های توسعه ایران وسایل لازم برای تحقق بعضی از اهداف اصلی آن ها، پیش بینی نشده است.

حسینی با بیان اینکه نظام آموزش وپرورش و به ویژه آموزش وپرورش استثنایی در مواد 78، 75 و 70 برنامه توسعه ششم دیده شده است اظهار کرد: بر اساس ماده 78 در برنامه ششم توسعه دولت مکلف است در راستای تحقق عدالت اجتماعی و حمایت از اقشار آسیب پذیر و بسط پوشش های امدادی، حمایتی و بیمه ای و پیشگیری و کاهش آسیب های اجتماعی نسبت به طراحی و اجرای برنامه های لازم برای نیل به اهداف اقدام نماید و شاید این بند را بتوان برجسته ترین موضع گیری برنامه ششم مرتبط با نظام آموزش وپرورش به طور کل و نظام آموزش ویژه به طور خاص دانست.

وی اضافه کرد: علاوه بر این برنامه ششم توسعه نگاهی روشن به موضوع پیشگیری از معلولیت ها داشته است. در این زمینه ماده 75 برنامه تصریح می نماید کلیه متقاضیان ازدواج باید جهت ثبت قانونی ازدواج دائم، گواهی انجام غربالگری در شبکه های بهداشت و درمان را به منظور شناسایی ازدواج های پرخطر ازنظر بروز اختلالات ژنتیکی به دفاتر ازدواج ارائه نمایند. موارد در معرض خطر می توانند به مراکز مشاوره اعم از مراکز بهداشت وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی یا مراکز مشاوره مورد تأیید سازمان بهزیستی ارجاع و چنانچه احتیاج به آزمایش ژنتیک باشد در چهارچوب احکام ماده 70 این قانون به مراکز مجاز معرفی شوند.

معاون وزیر در ادامه به ارائه 5 پیشنهاد برای برنامه هفتم توسعه در مورد تعلیم تربیت دانش آموزان با احتیاجهای ویژه پرداخت و گفت: عدالت آموزشی مهم ترین جلوه عدالت است و بی عدالتی، فقر، نابرابری، آسیب های اجتماعی، سرمایه و سلامت اجتماعی و کیفیت زندگی بیش و پیش از هر چیز به جریان یاددهی و یادگیری مربوط است.

وی اضافه کرد: هرچقدر جامعه فرصت های کیفی تر در یاددهی و یادگیری فراهم سازد به همان میزان عدالت بیشتر محقق خواهد شد.

وی با بیان اینکه عدالت آموزشی در سه قلمرو عدالت منطقه ای، عدالت مدرسه ای و عدالت دیجیتالی باید دیده گردد گفت: در سند چشم انداز 1404 و سند تحول بنیادین نیز بر عدالت آموزشی به عنوان جوهره اصلی تأکید شده است و مجدداً و با کیفیت بیشتر باید در برنامه هفتم توسعه دیده گردد.

حسینی با بیان اینکه استانداردسازی آموزش وپرورش به ویژه آموزش وپرورش دانش آموزان با احتیاجهای ویژه در تمامی ابعاد نیز باید در برنامه هفتم توسعه دیده گردد اظهار کرد: استانداردسازی فضا، تجهیزات، منابع اقتصادی، محتوا و منابع انسانی از جمله ابعاد استانداردسازی نظام تعلیم وتربیت است.

وی گفت: دانش آموزان استثنایی 5 تا 10 برابر بیش تر از دانش آموزان عادی به فضا و امکانات احتیاج دارند و در بعد تجهیزات نیز دانش آموزان استثنایی به 105 قلم وسیله آموزشی، پرورشی و توان بخشی احتیاج دارند.

وی توضیح داد: دولت در قالب برنامه هفتم توسعه باید در مورد استانداردسازی نظام تعلیم وتربیت در تمامی ابعاد گام بردارد.

حسینی خواهان پرداختن به رویکرد تلفیقی فراگیر در برنامه هفتم توسعه شد و گفت: آموزش وپرورش پیشرفته به دنبال گذر از رویکرد تفکیک و حرکت به سمت رویکرد تلفیق و فراگیر سازی است و دانش آموزان باید همگی با آموزش های شخصی شده و در کنار یکدیگر و بدون تفکیک تحصیل نمایند.

وی اضافه کرد: استانداردسازی مدارس پذیرا، مدارس پشتیبان و منابع انسانی از جمله ضروریات برنامه تلفیقی فراگیر است که احتیاجمند توجه بیشتر است.

معاون وزیر خواهان الزام دولت به تدوین سند جامع مداخلات بهنگام طلایی به وسیله برنامه هفتم توسعه شد و گفت: تعلیم وتربیت یک جریان عمودی، فراگیر و پیوسته از بدو خلقت تا مرگ است و مداخلات طلایی بهنگام باید از زمان احتیاج کودک انجام گردد و این مستلزم همکاری بین بخشی دستگاه ها و استفاده از نتایج غربالگری دستگاه های مختلف به ویژه وزارت بهداشت و سازمان بهزیستی است.

حسینی خواهان نگاه جدی سند هفتم توسعه به مؤلفه های فناوری های نوین و دیجیتالی و مناسب سازی های آنها برای استفاده دانش آموزان با احتیاجهای ویژه شد و گفت: زیست بوم کرونا به ضرورت تکیه بر فناوری های نوین در آموزش و استمرار آنها در پسا کرونا را به ما آموخت.

وی اضافه کرد: شبکه شاد شبکه ای امن، منعطف، مستقل، فراگیر، رایگان، داخلی و در دسترس است که موجب استمرار آموزش در شرایط خاص شده است و باید تاحدامکان این فناوری های نوین برای استفاده دانش آموزان با احتیاجهای ویژه مناسب سازی گردد.